Η Μεγάλη Ύφεση ΙΙ :Τίς πταίει;

Στην αρχή διαπιστώσαμε ότι πράγματι υπάρχει πρόβλημα. Η χώρα μας ήταν,είναι και παραμένει καταδικασμένη όσο καταναλώνει πολύ περισσότερα από όσα παράγει. Αυτή είναι η ΜΑΖ (Μεγάλη Αλήθεια της Ζωής) για τη σημερινή κατάσταση σε μία πρόταση, η αρχή και το τέλος των πάντων.Πάμε όμως να δούμε πώς προκλήθηκε το πρόβλημα αυτό και από ποιους.

Ναι, είχαμε (και έχουμε) τεράστιο Δημόσιο χρέος.Αλλά προφανώς αυτό δημιουργήθηκε επειδή δανειστήκαμε χρήματα.Κάπου πήγαν αυτά.

Ναι,είχαμε (και έχουμε) τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα.Αυτό σημαίνει ότι το Κράτος ξοδεύει πολλά και αυτά τα πολλά τα εισέπρατταν και τα εισπράττουν κάποιοι.

Ναι,είχαμε (και έχουμε) αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο.Αυτό σημαίνει ότι αφενός μεγάλο μέρος του πληθυσμού δε συμμετείχε σε εξωστρεφείς παραγωγικές διαδικασίες και υπηρεσίες (όπως κυρίως ο εξωτερικός τουρισμός, η ναυτιλία και οι όσες εξαγωγικές βιομηχανίες), αφετέρου ότι οι εισαγωγές περιελάμβαναν πολυτελή αμάξια, σκάφη, μεγάλες τηλεοράσεις ,ακριβά ηχοσυστήματα και πανάκριβα προσωπικά είδη (ρούχα,παπούτσια,κοσμήματα κτλ) στα πλαίσια της υπερβολής.Κάποιοι τα καρπώθηκαν αυτά.

Μία πρώτη προσέγγιση περιλαμβάνει τις μίζες για προμήθειες που ήρθαν από το εξωτερικό (υποβρύχια, Siemens,TOR-M1 κτλ) : το Δημόσιο χρέος,πράγματι,αυξήθηκε και λόγω αυτών.Επίσης, σημειώνεται ο ρόλος του απεχθούς χρέους , το ότι πληρώνουμε πανωτόκια από παλαιότερα παράνομα χρέη, το ότι ενώ είχαμε πτωχεύσει 4 φορές (αν δεν κάνω λάθος) στη συνέχεια αναγνωρίσαμε το παλιό χρέος,το κατοχικό δάνειο προς τη Ναζιστική Γερμανία, το θανάσιμο σφάλμα της μετατροπής  του μαλακού δραχμικού χρέους σε χρέος σε σκληρό ευρώ, τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των hedge funds.Όλα αυτά είναι ορθά.Τα γνωρίζω,συμφωνώ με αυτά,τα έχω υπερασπιστεί πολλάκις σε διαδικτυακές και μη συζητήσεις,αλλά όποιος μένει μόνο (ή έστω κυρίως) σε αυτά,χάνει το δάσος, κοιτάζοντας ένα δεντράκι. Πράγματι,όλα αυτά αποδίδονται στον "ξένο παράγοντα",οπότε ίσως να φταίει μόνο η μαύρη μας μοίρα και το κακό το ριζικό μας,σωστά; λάθος...

Ας δούμε λοιπόν ποιος φταίει,τουλάχιστον σε όσα έχουν να κάνουν με το εσωτερικό μέτωπο.Κατά τη γνώμη μου λοιπόν,υπάρχουν τρεις βασικοί πυλώνες ,τρεις πυλώνες που η ευθύνη του καθενός είναι αυταπόδεικτη και εντελώς προφανής. Δυστυχώς στην Ελλάδα (και όχι μόνο), κυριαρχεί η "ταμπελοποίηση" : πας με τη μία πλευρά και ό,τι και αν πει η άλλη είναι λάθος μόνο και μόνο γιατί ... το είπε η άλλη πλευρά.Έτσι, έχουμε τους φιλελεύθερους να τα βλέπουν όλα καλώς καμωμένα από τον ιδιωτικό τομέα και να δαιμονοποιούν το Δημόσιο,μαζί του και τις "συντεχνίες" και όσους πολιτικούς αντιδρούν στις "αναγκαίες μεταρρυθμίσεις". Αντίστοιχα ,οι (λεγόμενοι;) Αριστεροί να κατηγορούν μόνο τον ιδιωτικό τομέα και το "κρατικοδίαιτο Κεφάλαιο" και μαζί τους πολιτικούς του "Δικομματισμού".

Και οι δύο ξεχνούν την πλευρά που τους βολεύει .Από την άλλη,αξιοσημείωτο είναι ότι και οι δύο κατηγορούν τους πολιτικούς,ενώ ακόμη και οι ίδιοι οι πολιτικοί ομολογούν τα λάθη,όχι τα δικά τους βέβαια,αυτό έλειπε,αλλά τα λάθη των άλλων πολιτικών.

Οι τρεις βασικοί πυλώνες ,κατά τη γνώμη μου, είναι:

α)ο Δημόσιος Τομέας με το πελατειακό κράτος, τις προκλητικά υψηλές αποδοχές,τη μειωμένη παραγωγικότητα και την υπέρμετρη διαφθορά

β)ο Ιδιωτικός Τομέας, κυρίως το κρατικοδίαιτο Μεγάλο Κεφάλαιο, το οποίο δίνει μίζες και προπαγανδίζει επικοινωνιακά μέσω των ΜΜΕ του (Μπόμπολας, Λαμπράκης-Ψυχάρης, Βαρδινογιάννης, Κυριακού, Αλαφούζος κτλ) για να παίρνει έργα του Δημοσίου,αλλά και το μικρότερο Κεφάλαιο που φοροδιαφεύγει και εισφοροδιαφέυγει

γ)οι πολιτικοί που ελέγχουν νομοθετική,εκτελεστική και δικαστική εξουσία : διαφθείρονται και διαφθείρουν, δίνουν μίζες και καταχράζονται Δημόσιο χρήμα, συντηρούν το πελατειακό κράτος και είναι οι ίδιοι το Σύστημα

Όποιος ξεχνάει κάποιον από τους τρεις αυτούς πυλώνες ή τυφλός είναι ή ηλίθιος ή απλά αντιπροσωπεύει συγκεκριμένα  συμφέροντα.

Για το πώς και πόσο φταίει ο κάθε πυλώνας,μείνετε συντονισμένοι στο παρόν blog, το οποίο σιχαίνεται την υποκρισία και τα κλισέ : όλα τα υπόλοιπα μπορεί να τα ανεχθεί.