Ρυάκια Ξύλου και ΜΨΖ Ια

Ντάξει , το ξέρω, δεν πόσταρα χθες Κυριακή όπως είχα πει. Αλλά σε λίγες ώρες δίνω Pascal (από την άλλη βέβαια , μη λες/υπόσχεσαι πράματα που δεν μπορείς να κάνεις). Η απάντηση είναι το κομμάτι 'Μάτια που δε βλέπονται' του Μίλτου Πασχαλίδη. Περισσότερες λεπτομέρειες και ανάλυση αύριο Τρίτη (ελπίζω μετά την εξέταση ΣΑΕ) .

	Μάτια που δε βλέπονται
	Πάει καιρός που έφυγα και δεν κοιτάζω πίσω και λες πως δεν κατάλαβες ποτέ σου το γιατί κι αν τώρα δυσκολεύομαι το στόμα μου να ανοίξω κάθισα και σου 'γραψα δυο λόγια στο χαρτί Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται μου 'πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό Θυμάσαι που μου έλεγες μας φθάνει η αγάπη μ' αγάπη θα γεμίζαμε τις άδειες Κυριακές ξεθώριασαν οι όρκοι μας και φάνηκε η απάτη και απόμειναν τα λόγια σου και ο πικρός καφές Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται μου 'πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό Και για όσους δεν το ξέρουν , υπάρχει εδώ :