Προσωρινά κλειστόν

Προσωρινά κλειστό θα παραμείνει το blog λόγω σφοδρότατης εξεταστικής καταιγίδας η οποία βρίσκεται προ των πυλών . Οι επόμενες δέκα περίπου μέρες είναι εξαιρετικά κρίσιμες, θα μπορούσα να πω ότι κρίνεται σχεδόν το μισό πτυχίο. Θα είμαστε και πάλι μαζί μόλις περάσει η καταιγίδα και καταλαγιάσουν οι άνεμοι , δηλαδή σε περίπου 10 μέρες από σήμερα.

Μέχρι τότε , γεια σας.

(που λέγανε και στο ΑΜΑΝ :) )


(υπομονή , Ο Καιρόc Γαρ Εγγύc)

Έξι προτάσεις Αλαβάνου για κοινή δράση με το ΠΑΣΟΚ

Πετάει το γάντι στον Γιώργο Παπανδρέου ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και προτείνει, από την συνέντευξη του στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής, έξι προτάσεις για κοινή δράση και συνεργασία. Οι προτάσεις είναι:

Πρώτον, κοινή δράση για τον δημόσιο χαρακτήρα μιας ανανεωμένης Ολυμπιακής και απόρριψη κάθε είδους ιδιωτικοποίησης.

Δεύτερον, κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους.

Τρίτον, Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδιο, από την πρώτη στιγμή που ανέκυψε το πρόβλημα, το 1999, με την εγκατάλειψη της δικαστικής διεκδίκησης της δημόσιας κυριότητας, μέχρι σήμερα.

Τέταρτον, άμεση δράση για τη συνταγματική υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου με την κατάργηση όλων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια.

Πέμπτον, μια που έχει αρχίσει η συζήτηση για τις εκλογές, ενδεχομένως αλλεπάλληλες, κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για την απλή αναλογική.

Έκτον, κοινή δράση για να μην εγκατασταθεί στη Σούδα το Κέντρο Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκε αυτήν την εβδομάδα στη Βουλή, με κόστος μάλιστα των Ελλήνων φορολογουμένων.

«Ας δούμε λοιπόν τι πόρτες, ποιος τις ανοίγει και ποιος τις κλείνει, και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας καλόπιστα», απαντάει ο κ. Αλαβάνος στις επικρίσεις του κ. Παπανδρέου ότι ενώ το ΠΑΣΟΚ αφήνει ανοικτή την πρόταση για συνεργασία, ο ΣΥΡΙΖΑ την έκλεισε.

Πηγή

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν έκανε την αρχή. Ζήτησε διάλογο επί συγκεκριμένων και πραγματικών θέσεων. Για αν δούμε το ΠαΣοΚ τί θα κάνει. Είναι πραγματικά έτοιμο για διάλογο ή η 'διάθεση συνεργασίας' είναι καθαρα ψηφοθηρική?

Μέχρι να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα , ας διατυπώσω τις απόψεις μου επί των θεμάτων :

1.Δε χρειάζεται ντε και καλά να είναι Δημοσια.Δεν είμαι από τους τύπους που ακούνε 'ιδιώτης' και τρέχει να σωθεί. Ισα-ισα που αν υπάρξουν οι κατάλληλοι όροι και αυτοί τηρηθούν , οι ιδιωτικοποιησεις και οι ΣΔΙΤ μπορούν να είναι ωφέλιμες. Ας πουμε για την ΟΑ , μπορούν να υπάρξουν όροι : να μην απολυθεί κανένας υπάλληλος, να μην έχει κανένας υπάλληλος χαμηλότερο μισθό από τον σημερινό, να διατηρήσει όλους τους προορισμούς της με την ίδια συχνότητα , να έχει τα ίδια στάνταρ ασφαλείας, να μην αυξήσει τα εισιτήρια πέραν ενός ορίου (πχ μεσοσταθμική αύξηση που έχει κάνει η ΟΑ τα τελευταία 10 χρόνια ανα χρόνο με βάση και τον πληθωρισμό).
Αν συμφωνηθούν αυτά ,ας ιδιωτικοποιηθεί , μια χαρά θα είναι : δεν καταλαβαίνω τον παροξυσμό για τους ιδιώτες.Εάν δε βρεθεί ιδιώτης που να συμφωνεί με αυτά φυσικά και να μείνει στο Δημοσιο , δεν το συζητάμε καν.

2.Νομίζω είναι αυτονόητο και θα περίμενε κανείς να το ζητήσει η ίδια η Εκκλησία.Αλλα επειδή είναι εκκλησία και όχι Εκκλησία ( εδώ η διαφορά εκκλησίας και Εκκλησίας ) φυσικά και δε θα το ζητήσει , αλλά είναι αυτονόητο.

3.Φυσικά και είναι και αυτό αυτονόητο : αν επί ΠαΣοΚ δεν έγινε τίποτα , το ΠαΣοΚ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την εξεταστική επιτροπή , εάν πάλι έγινε ,πρέπει να το μάθουμε , άρα πρέπει να γίνει εξετατσική επιτροπή.

4.Συμφωνώ κατά βάση. Δε χρειάζεται να κλείσουν τα ΚΕΣ . Αλλά μπορείς να βάλεις τέτοιους όρους (πχ για τη λειτουργία τους να χρειάζεται εγγυητική επιστολή υψους 50 εκατομμυρίων ευρώ ) ώστε και να επιτρέπεις τα ΚΕΣ (άρα η ΕΕ δεν μπορεί να πει τίποτα) , αλλά και πρακτικά να υπάρχουν μηδέν ΚΕΣ στη χώρα. Φυσικά παράλληλα με αυτό να ενδυναμώσεις τα δημόσια ΙΕΚ.

5.Το εκλογικό σύστημα είναι άλλη συζήτηση . Δε θεωρώ την απλή αναλογική αυτοσκοπό , θεωρώ όμως ότι όποιος σέβεται τη Δημοκρατια επιθυμεί το κόμμα που έχει την πλειοψηφία των εδρών να έχει τουλάχιστον το 50% συν μία των ψήφων των εκλογών επί των ΕΓΚΥΡΩΝ.

6.Εφόσον είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ (για το αν πρέπει ή όχι , άλλη συζήτηση) μάλλον είναι αναμενόμενο να γίνονται τέτοια πράγματα, αλλά , διάολε , όχι να την πληρώνουμε εμείς τη βάση από την τσέπη μας , αυτό παέι πολύ , να την πληρώσει το ΝΑΤΟ...


Σχετικό ποστ.

Θάνος Πλεύρης ο Δημοκράτης

Ο εν λόγω κύριος είναι αντιπρόσωπος του Ελληνικού έθνους , είναι ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ , υπηρετεί τη Δημοκρατια . Αν απλά άκουγα ότι έχει γίνει αυτό θα το θεωρούσα ανέκδοτο, δε θα το πίστευα. Πραγματικά , ευτυχώς που έχει εφευρεθεί η κάμερα (από τον Μακη φυσικά , μη ρωτήσετε ποιος είναι ο Μάκης : ο Μάκης είναι Ένας) , απολαύστε:

Περί «αριστερού πατριωτισμού»

Και επειδή η ζωή του Νεκτάριου σας έπεσε μάλλον βαριά και μιας και ήθελα να κάνω μια περίληψη έτσι κι αλλιώς , με πρόλαβε κάποιος άλλος (και για όσους βαριέστε το διάβασμα , κρατήστε μόνο το εξής : Οι πρωτοπόροι σε κάθε δυνάστη της πατρίδας ήταν οι αριστεροί αγωνιστές. Το ΕΑΜ, ο Άρης Βελουχιώτης και πολλοί άλλοι Αριστεροί αγωνιστές ήταν αυτοί που έσωσαν την Ελλάδα από τη φασιστική επέλαση και έχυσαν ποταμούς αίματος. Οι ιδεολογικοί και πολιτικοί «πατεράδες» και «παππούδες» των σημερινών νέων «εθνικοφρόνων» και «πατριδοκάπηλων» ήταν αυτοί που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, τους ιμπεριαλιστές που τους ακολούθησαν και τα δικτατορικά καθεστώτα...):


Επειδή για το ζήτημα του της στάσης της Αριστεράς απέναντι στα πολύ επίκαιρα για μια ακόμα φορά σήμερα Εθνικά Ζητήματα γίνεται μεγάλη κουβέντα κι εδώ, διαβάστε την άποψη του resalto και φυσικά την συζητάμε: Ακολουθεί μια ευρεία περίληψή της:

Η ενσωμάτωση της παραδοσιακής αριστεράς στις ιδεολογίες της Νέας Εποχής, δηλαδή η εγκατάλειψη των επαναστατικών αριστερών παραδόσεων, έδωσε χώρο για νέες πατριδοκαπηλίες: ξέθαψε τους βρικόλακες της «εθνικοφροσύνης»!!!
Έρχονται σήμερα όλα τα απομεινάρια των μεταξικών, χουντικών και ιστορικών ακροδεξιών παρακρατικών να πλιατσικολογήσουν δημαγωγικά εκ νέου πάνω στον πατριωτισμό και επιχειρούν να «θάψουν» την αριστερή επαναστατική παράδοση με το στίγμα του αντιπατριωτισμού. Οι ιστορικοί δωσίλογοι κατηγορούν για δωσιλογισμό εκείνους που πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα όσο κανένας άλλος. Ένα από τα δόλια τεχνάσματα αυτής της νέας «εθνικόφρονης» πατριδοκαπηλίας του ΛΑ.Ο.Σ και των ακροδεξιών παρακρατικών που στεγάζει είναι το παρακάτω σόφισμα: «Πατριωτική αριστερά: Μύθος ή πραγματικότητα»!!!
Για οικονομία χώρου θα προβούμε σε κάποιες συνοπτικές παρατηρήσεις.
Πρώτη. Η ίδια η έννοια «πατριωτική αριστερά» είναι ένα σόφισμα απάτης. Συνθέτει ένα κοινωνικό αίσθημα και συναίσθημα (μια μορφή δηλαδή της λαϊκής συνείδησης) που είναι ο «πατριωτισμός» με μια ιδεολογία που είναι η «αριστερά», δηλαδή μια κοσμοθεωρία και πρακτική. Ο «πατριωτισμός» δεν είναι ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ. Όταν λειτουργεί σαν ιδεολογία αυτό είναι ο εθνικισμός του καπιταλισμού και των εξουσιών του. Μια καπιταλιστική ιδεολογία που καπηλεύεται τα πατριωτικά αισθήματα των λαϊκών μαζών. Μια τέτοια καπηλεία επιχειρείται σήμερα από τα «παιδιά» και τους «εγγονούς» των δωσίλογων εθνικοφρόνων…

Δεύτερη. Η Αριστερά εξ’ ορισμού είναι εθνική και ταυτόχρονα διεθνική. Η Αριστερά, ως θεωρία και πρακτική, αλλά και ως ιστορία στηρίζεται στις αγωνιστικές παραδόσεις των λαών και στις κατακτήσεις αυτών των αγώνων. Όλα τα αριστερά κινήματα δεν αποκόπηκαν ΠΟΤΕ από το πατριωτικό αίσθημα και την πατριωτική λαϊκή συνείδηση, γι’ αυτό και υπήρξαν μαζικά και καταλυτικά κινήματα. Αν περιφρονούσαν τα πατριωτικά αισθήματα των λαών δεν θα μπορούσαν ΠΟΤΕ να γίνουν αγωνιστικά κινήματα. …
Τρίτη παρατήρηση. Η ιστορία της αριστεράς είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Οι πρωτοπόροι σε κάθε δυνάστη της πατρίδας ήταν οι αριστεροί αγωνιστές. Το ΕΑΜ, ο Άρης Βελουχιώτης και πολλοί άλλοι Αριστεροί αγωνιστές ήταν αυτοί που έσωσαν την Ελλάδα από τη φασιστική επέλαση και έχυσαν ποταμούς αίματος. Οι ιδεολογικοί και πολιτικοί «πατεράδες» και «παππούδες» των σημερινών νέων «εθνικοφρόνων» και «πατριδοκάπηλων» ήταν αυτοί που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, τους ιμπεριαλιστές που τους ακολούθησαν και τα δικτατορικά καθεστώτα.,,

Τελευταία παρατήρηση. Τέλος, ακόμα και το πιο νεοταξικό, σήμερα, «αριστερό» κόμμα, Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει τις αφετηρίες του και τα σύμβολά του στην πατριωτική παράδοση και στην ελληνική σημαία. …

Η μετάλλαξη της καθεστωτικής αριστεράς δεν αναιρεί τους αυθεντικά πατριωτικούς αγώνες της αριστεράς, την ιστορία της και τις παραδόσεις της.
Πρέπει να είσαι δόλιος προβοκάτορας, όπως είναι τα ακροδεξιά υποπροϊόντα, για να ταυτίζεις τη σημερινή καθεστωτική και μεταλλαγμένη «αριστερά» με την ΙΣΤΟΡΙΑ των αριστερών κινημάτων και τις παραδόσεις του…

(όλο το σχετικό δημοσίευμα εδώ)

Αθλητικές Προφητείες

Ας κάνω δύο προφητείες , προσοχή , όχι προβλέψεις.

1.Στον τελικό του Σούπερ Καπ (εάν αυτός γίνει) ΟΣΦΠ-Άρης , θα κερδίσει ο Άρης και θα πάρει τον πρώτο του τίτλο μετά από δεκαετίες.

2.Στον όμιλο του Παναθηναικού θα βγει τρίτη η Ανόρθωση , θα πάει στο ΟΥΕΦΑ και θα αντιμετωπίσει στους 32 ή στους 16 ή στους 8 ή στους 4 τον Ολυμπιακό. Και αυτή τη φορά θα την αποκλείσουμε.

Σήμερα θα πάω στο Καραισκάκη (από εδώ και περά "Ναός") για πρώτη φορά μετά τον Απρίλη . Να δούμε τί θα κάνουμε με τον Πανσερραικό. Χτύπησαν ο Τζόρτζεβιτς και ο Λεονάρντο και έχουμε μeίνει με τους εξής δύο που μπορούν να παίξουν από τα αριστερά : Ντομί και Λέτο. Αν χρειαστούμε αλλαγή να δόυμε τί θα κάνουμε . Με βλέπω να μπαίνω εγώ μέσα να παίζω , αν και δεξιοπόδαρος και κλασσικό δεξί μπακ :P .

Πρώτο videάκι μου στο youtube

http://www.youtube.com/watch?v=psFe59B9Zjc

Chain Mails

Αφού είδαμε τα υπέρ και τα κατά των chain mails , ας δούμε τί παθαίνουν όσοι δεν τα λαμβάνουν υπόψη τους :

Μη σβησεις αυτό το μήνυμα!
Σιγουρεψου οτι θα το διαβάσεις μέχρι το τελος.

Είναι σημαντικό!
Διαβασε προσεχτικά αυτές τις αληθινές ιστορίες

Ιστορία 1

Ο Πανος, φοιτητής πληροφορική ετοιμαζόταν να βγει το πρώτο ραντεβού με τη Σουλα. Γνωριζόντουσαν ένα μήνα και την είχε
ερωτευτεί από την πρώτη στιγμή που την είδε. Λιγο πριν είχε λάβει αυτό το mail,δεν έδωσε σημασία και το διέγραψε!
Βγαινει λοιπον με την Σούλα και τα φτίαχνει μαζί της, νίωθει ο πιο ευτυχισμένος και ερωτευμένος άνθρωπος στον κόσμο.ΑΦου
κάνουν έρωτα όλο το βράδυ μαζι,ξυπνανε αγκαλιασμένοι το πρωι στο σπίτι της.Θυμάται ότι έχει κατι δουλειες και φευγει,θα
έβλεπε ξανά το μεσημέρι την καλή του. [ΤΟ EMAIL ΤΟ ΕΙΧΕ ΔΙΑΓΡΑΨΡΕΙ ΟΜΩΣ]
Στο δρόμο τρακάρε, το σπίτι του πήρε φωτιά, τον βίασε ένας αράπης και η Σουλα έβγαλε τρίχες παντού.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ,ΤΟ ΕΙΧΕ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΕΜΑΙL.

Ιστορία 2

Η Καλλιοπη μόλις είχε ορκιστεί, μετα απο 5.5 χρονια στο Πολυτεχνείοέβλεπε τους κόπους της επιτέλους να επιβραβεύονται. Ηταν πολύ
χαρούμενη,επίσημα πλέον πολιτικός μηχανικός έτοιμη να δουλέψει στο γραφείο τουμπαμπά της, επίσης πολιτικός μηχανικός. Την ημέρα
της ορκομοσίας τηςέλαβε αυτό το email.Το διάβασε αλλά δεν το έστειλε μέσα σε 3 ωρες και59 λεπτά όπως έπρεπε.ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΕΚΕΙΝΗ
ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ.Η τελετή ορκωμοσίας της πήγε τέλεια, 23 χρονια περίμενε αυτη τη στιγμή.Αλλα δεν ήταν το ίδιο και η συνέχεια...
ομπαμπάς της αφησε καταχρεωμένο το γραφείο και έφυγε με μια Βουλγάρακαπου στο εξωτερικο, ανακάλυψε οτι ο αδερφός της είναι gay, η τσάνταlouis vuitton που τόσο καμάρωνε ήταν μαιμού, ο γκομενός της τηνκεράτωσε με την κολλητή της και το πιο τραγικό απολα: εβαλε σε μια βδομάδα
4 κιλα και δεν της έστρωνε καλά το καινούργιο replay τζιν της!!!!!
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ,ΕΙΧΕ ΑΓΝΟΗΣΕΙ ΤΟ ΕΜΑΙL.



Κανέ μια ευχή και στείλε αυτό το μήνυμα σε τουλαχιστον 10.000 ατομα μεσα σε 3 ωρες και 59 λεπτά.Αν το αγνοήσεις μεγάλη συμφορα θα
σε βρεί και σίγουρα θα σου καεί ο υπολογιστης ή θα κόψει η μπεσαμέλ...
Αν δεν το στείλεις μπορεί να φάει εσένα ο Γκοντζίλα 'η να χέσει στην αυλή σου...




Ακόμαστειλε αυτο το μήνυμα και θα βοηθήσεις τον μικρο Tin chin από την Ινδιανα μαζεψει λεφτά για να κανει την εγχείρηση να αποκολλήσει
το φρύδι του απο το δεξί του πόδι...έχει την ανάγκη σου.... Κάθε προώθηση που θα κάνεις μέσω ειδικής ιντερνετικής τράπεζας,θα μπαίνουν στο λογαριασμό του 0,65 δηνάρια!! Ότι περισσέψει θα πάει στους γονείς της μικρής Αννούλας που τα τελευταία 9 χρόνια εξακολουθεί να είναι 5χρονη και να έχει λευχαιμία...

Αν δεν στείλεις αυτό το μήνημα,θα σου το ξαναστείλω!!!

Chain mails supporters

Σε συνέχεια του προχθεσινού μου ποστ , δημοσιεύω τον αντίλογο :

Εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ, φίλε.
Και ξηγούμαι... Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους μου στέλνουν e - mail , γιατί:

1. Σταμάτησα να πίνω Coca Cola, αφού έμαθα ότι χρησιμοποιείται για να καθαρίζουν τους λεκέδες στα WC.

2. Σταμάτησα να καταναλώνω ότι είχαμε στο ψυγείο γιατί το σελοφάν και τα τάπερ έχουν ουσίες που σου τρώνε τα σωθικά . Πέταξα και το φούρνο μικροκυμάτων γιατί είχα μια βόμβα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.

3. Δεν πάω πλέον κινηματογράφο, για να μην κάτσω σε κάθισμα που ίσως να έχει καρφίτσα που φέρει τον ιό του AIDS.

4. Δεν αγοράζω πια από ντελικατέσσεν σπιτικά ντολμαδάκια της κυρά-Μαρίας από τότε που διάβασα ότι είναι της κονσέρβας και με δουλεύουν.

5 . Μυρίζω άσχημα, αφού δεν βάζω πλέον αποσμητικό διότι ίσως μου προκαλέσει καρκίνο. Δεν λούζομαι γιατί φοβάμαι τις εγκεφαλίτιδες.

6. Δεν παρκάρω πλέον το αυτοκίνητό μου στα supermarkets, ούτε μετακινούμαι με το μετρό διότι ίσως κάποιος μου δώσει να δοκιμάσω κάποιο άρωμα ή μου βάλει σπρέι, για να με ληστέψει αργότερα.

7. Δεν απαντώ το κινητό μου, διότι ίσως μετά μου πουν να πάρω σε κανένα παράξενο νούμερο και μου έρθει μετά ο λογαριασμός με κλήσεις σε Τζούνω στην Αλάσκα, Χαράρε ή Τ ιχουάνα. Από τότε μάλιστα που έμαθα ότι μπορεί κάποιος να σε παρακολουθεί, ακόμα και αν το έχεις κλειστό, στο σπίτι μιλάμε με σημειωματάκια.

8. Δεν πίνω πλέον ποτά από τενεκεδάκι, διότι φοβάμαι ότι ίσως μου προκαλέσουν κάποια ασθένεια διότι έμαθα ότι τα χρησιμοποιούν οι αρουραίοι για να κάνουν κακά επάνω τους.

9. Όταν βγαίνω έξω σε κάποιο κλαμπ, δεν κοιτάζω κανέναν, ακόμα και αν είναι ωραί α γυναίκα, διότι ίσως μετά μου δώσει ναρκωτικά, με πάρει σε κάποιο ξενοδοχείο και μου βγάλει το συκώτι ή άλλο όργανο για να το πουλήσει στη μαύρη αγορά και ξυπνήσω σε μια μπανιέρα γεμάτη παγάκια .

10. Κατέθεσα όλες τις οικονομίες μου στον λογαριασμό της Αmy Bruce, που είναι άρρωστη στο νοσοκομείο, 7.000 περίπου φορές. Είναι αξιοθαύμαστο, αυτό το παιδί είναι 8 χρόνων από το 1995!!!

11. Δεν τρώω πια χάμπουργκερ στα Mc Donald's γιατί δεν είναι πραγματικό κρέας.

12. Δεν τρώω πια κρέας από τότε που είδα σε εκείνο το e- mail με τι ταΐζουν τα μοσχάρια και τις αγελάδες. Εννοείται ότι έκοψα και το γάλα αφού διάβασα ότι στα σούπερ μάρκετ πουλάνε, με μαιμουδιά, ληγμένο. Εννοείται ότι μετά το mail που έδειχνε ότι ποτίζουν τα λαχανικά με ακάθαρτα νερά, τα έκοψα και αυτά.

13. Από τα πολλά mails με τσόντες που λαμβάνω, γέμισα κόμπλεξ από τα μεγέθη των ανδρικών μορίων και τα καμασουτρικά που είδα..που ντρέπομαι πια να πηδήξω.

10. Έγραψα το όνομά μου περίπου 3.000 φορές σε μια λίστα για να σώσω ένα σπάνιο είδος σκίουρου και άλλες 34.967 για να επιστρέψουν οι Άγγλοι τα Ελγίνεια Μάρμαρα .

11. Έχω μαζέψει περίπου 3.000 χρόνια με κα κή τύχη, 18 χρόνια σεξουαλικής ανικανότητας, οι δικοί μου έχουν αρρωστήσει βαριά 7.954 φορές, και έχω πεθάνει 67 φορές από τα chain letters που μου έστειλαν.




Υ.Γ. ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ Ε-ΜΑΙL ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 10 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΣΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 8.500.000 ΑΤΟΜΑ, ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 18:34 ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΕΝΑΣ ΑΡΑΠΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΚΑΙ.....

(όποιος έχει λάβει έστω και 2-3 chain mails , όταν θα διαβάζει το παρον ποστ μάλλον θα κουνάει συγκαταβατικά το κεφάλι)

Η ζωή του Νεκτάριου

Αναδημοσιεύω από εδώ , χωρίς περιατέρω σχόλια μιας και φεύγω τρέχοντας για Νόρτζελαντ και Ιντερ :

Γνώρισα τον Νεκτάριο πριν λίγο καιρό. Μου διηγήθηκε όλη την ιστορία του και μου ξετύλιξε τις σκέψεις του για όλα τα θέματα. Με την άδειά του θα δημοσιεύσω εδώ τις απόψεις του. Προφανώς ο Νεκτάριος είναι εντελώς φανταστικό πρόσωπο. Έτσι, κάθε ομοιότητα με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο είναι εντελώς συμπτωματική.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Μέρος 1ο : ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Γεια σας. Με λένε Νεκτάριο. Είμαι Έλλην. Είμαι γνήσιος Έλλην πάππου προς πάππου. Αυτό που λένε Εθνικόφρων. Πιστεύω εις το τρίπτυχον Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια.
Δι εμέ οι κομουνιστές δεν είναι Έλληνες. Είναι μιάσματα. Μισώ τους κομουνιστάς και τους συνοδοιπόρους αυτών. Οι κομουνιστές ήταν από εξανέκαθεν και εξακολουθούν να είναι προδόται του έθνους.
Ελλάς σημαίνει Ορθοδοξία. Αυτό που οι πεφωτισμένοι μας άρχοντες επί Επαναστάσεως έλεγαν Ελλάς - Ελλήνων - Χριστιανών. Οι άθεοι και οι ομοφυλόφιλοι είναι μίσθαρνα όργανα του κομουνισμού. Ακρογωνιαίος λίθος του έθνους μας είναι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Εις αυτόν στηρίζονται όλες οι ελπίδες του έθνους μας.
Άλλος εθνικός μας φάρος είναι ο Βασιλεύς. Χωρίς Βασιλέα δεν είναι δυνατόν να υπάρχει Ελλάς. Ο Καραμανλής για να καλοπιάσει τους κομουνιστάς έδιωξε τον Βασιλέα. Όμως συντόμως ο Βασιλεύς σύμφωνα με τα πεπρωμένα του έθνους μας θα ενθρονισθεί και πάλι μετά πλήρους δόξης και η Πόλη θα ξαναγίνει δική μας.
Μέγας κίνδυνος δια το έθνος μας αποτελούν οι ξένοι και κυρίως οι Αλβανοί. Δρουν με βάση προκαθορισμένο σχέδιο να αφελληνίσουν την πατρίδα μας. Οι κυβερνήσεις που τους δίνουν δικαιώματα και δεν του εκδιώκουν πέρα από τα ιερά μας χώματα διαπράττουν εθνικόν έγκλημα.
Εκτός από τους κομουνιστάς μισώ και τους Εβραίους. Αυτοί κυβερνούν τον κόσμο σήμερα με το βρώμικο χρήμα τους. Φταίει ο Χίτλερ που ήταν τόσο επιεικής μαζί τους και δεν τους εξαφάνισε εντελώς.

Μέρος 2ο : Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ

Γεια σας και πάλι. Είμαι ο Νεκτάριος. Σήμερα θα σας μιλήσω για τον παππού μου. Άγιος άνθρωπος! Η καλοσύνη προσωποποιημένη. Άνθρωπος της εκκλησίας. Δεξιός ψάλτης. Φιλάνθρωπος! Αυθεντικός Έλλην εθνικόφρων πατριώτης με όλη τη σημασία της λέξης!
Ο παππούς ήταν Έλληνας γέννημα-θρέμμα. Καταγόταν από τη Λακωνία, την πατρίδα των πιο καθαρόαιμων Ελλήνων. Δεν ήταν από τους τουρκομερίτες με τα μολυσμένα γονίδια που ήρθαν από την μικρά Ασία και παρίσταναν τους Έλληνες. Ζούσε στην Αθήνα και τελείωσε μόνο το δημοτικό. Από μικρός δούλευε στο μπακάλικο του πατέρα του, μέχρι που έγινε δικό του. Ήταν πάντα εθνικόφρων και στήριζε τον Βασιλέα. Όταν το 1922 οι βενιζελοκομουνιστές πρόδωσαν τα ιδανικά του έθνους και ήρθαν στην Ελλάδα οι βρωμιάρηδες τουρκόσποροι πρόσφυγες και οι Σμυρνιές πόρνες ο κοινωνικός ιστός και το εμπόριο έπαθαν μεγάλη ζημιά από αυτούς, η Ελλάδα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και οι κομουνιστές αποκτούσαν δύναμη.
Από όσο έχω μάθει ο παππούς ήταν από τους πρώτους που χειροκρότησαν την 4η Αυγούστου και τον εθνικό κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά. Δεν ξέρω πώς, αλλά είχε συναντήσει και τον ίδιο το Μανιαδάκη και είχε πολλούς φίλους στην αστυνομία. Στη γειτονιά του παππού υπήρχαν τότε πολλοί κομουνιστές τους οποίους μια νύκτα η αστυνομία συνέλαβε όλους. Κάποιοι κατηγόρησαν τον παππού ότι τους κατέδωσε, αλλά αυτό ήταν προφανές ψέμα. Έτσι ήρθε ο πόλεμος και η κατοχή.
Ο παππούς είναι η τυπική περίπτωση του αυτοδημιούργητου επιχειρηματία και δείχνει το δαιμόνιο της αθάνατης ελληνικής φυλής που στα γονίδιά της υπάρχει η νίκη. Απόδειξη αυτών που λέγω είναι το γεγονός ότι πριν την κατοχή ο παππούς είχε μόνο ένα μικρό μπακαλικάκι που φυτοζωούσε, ενώ αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών κατείχε μία τεράστια περιουσία από καταστήματα, σπίτια, οικόπεδα, κτήματα, πολύτιμα αντικείμενα και κυρίως αμέτρητες χρυσές λίρες. Για να προλάβω τους κακόβουλους, όλα αυτά όπως θα δείτε τα απέκτησε τίμια και με τον ιδρώτα του προσώπου του.
Κοντά στο μικρό μαγαζί του παππού ήταν τα μεγάλα μαγαζιά τροφίμων δύο Εβραίων. Και οι δύο ήταν κλέφτες και παλιάνθρωποι. Πολύ σωστά οι Γερμανοί τους συνέλαβαν και τους έστειλαν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Δεν είναι αλήθεια ότι ο παππούς τους κατέδωσε στη γκεστάπο. Η μόνη αλήθεια είναι ότι στον παππού παραχωρήθηκαν τα μαγαζιά των δύο Εβραίων από τις αρχές κατοχής διότι οι Γερμανοί, ως ανώτερη φυλή που ήταν, εξετίμησαν το υψηλόν ήθος του παππού.
Έτσι οι δουλειές του παππού άνοιξαν πολύ. Ύστερα ήρθε η έλλειψη τροφίμων. Ο παππούς με τη βοήθεια των Γερμανών που τον εκτιμούσαν έβρισκε τρόφιμα και βοηθούσε τους Έλληνες να επιβιώσουν. Κάποιες κακές γλώσσες τον είπαν μαυραγορίτη και εκμεταλλευτή. Αυτό είναι μέγιστον ψεύδος! Ίσα ίσα ο παππούς βοηθούσε τον κόσμο να μην πεθάνει από την πείνα. Για το ότι οι τιμές ήταν πολύ υψηλές δεν έφταιγε αυτός. Στο κάτω κάτω και ο παππούς είχε οικογένεια την οποία έπρεπε να τη ζήσει.
Τον κατηγόρησαν, τα κουμούνια φυσικά, για συνεργάτη των Γερμανών. Άλλο ψέμα αυτό! Απλώς ο παππούς είχε φιλική σχέση με αρκετούς Γερμανούς αξιωματικούς. Απόδειξη αυτών που λέω είναι το πόσα κουμούνια φυλακισμένα από τους Γερμανούς έσωσε ο παππούς από το εκτελεστικό απόσπασμα όταν έρχονταν σ’ αυτόν οι συγγενείς παρακαλώντας γονατιστοί. Ο παππούς δεν ζητούσε ανταμοιβή για τον ίδιον. Οι τενεκέδες με τις χρυσές λίρες ή οι παραχωρήσεις ακινήτων που είπαν μετά τα κομούνια ήταν αισχρά ψέματα. Ο παππούς ζητούσε μόνο τα έξοδα και ένα μικρό δωράκι μόνον για τον ίδιον. Τώρα αν κάποιοι συγγενείς έδιναν από μόνοι τους πολλές χρυσές λίρες ή έγραφαν ακίνητά τους στον παππού, το έκαναν αυθόρμητα από ευγνωμοσύνη.
Ουδέποτε ο παππούς κατέδωσε Έλληνα στους Γερμανούς. Οι σχέσεις του με τους Γερμανούς ήταν μόνο φιλικές και εμπορικές. Ίσως μόνο μερικές φορές να τους έδωσε μερικές πληροφορίες που οδήγησαν στη σύλληψη κάποιων κομουνιστών, αλλά όχι Ελλήνων. Ο παππούς είχε καταλάβει τη βασική αλήθεια ότι οι Γερμανοί κάποτε θα έφευγαν και ο πραγματικός εχθρός ήταν οι κομουνιστές. Έτσι συνεργάστηκε με Έλληνα αξιωματικό που είχε υψηλή θέση στα τάγματα ασφαλείας δίνοντας του στοιχεία για επικίνδυνους ανθέλληνες που ήταν μέλη του ΚΚΕ του προδοτικού ΕΑΜ. Εκείνο που δεν μπορώ να πιστέψω είναι κάτι που ειπώθηκε στη γειτονιά, δηλαδή ότι ο παππούς όταν οι Γερμανοί τον καλούσαν πήγαινε στα μπλόκα φορώντας μαύρη κουκούλα και έδειχνε ποιους να εκτελέσουν οι Γερμανοί.
Για να καταλάβετε πόσο αχάριστα ήταν τα κουμούνια, θα σας αναφέρω ότι οι κομουνιστοσυμμορίτες αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον παππού δήθεν ως μαυραγορίτη και συνεργάτη των Γερμανών! Και μάλιστα ήθελαν να τον σφάξουν με σκουριασμένο κονσερβοκούτι! Ευτυχώς οι Γερμανοί τον έσωσαν. Ο νόμος έπρεπε να εφαρμοστεί άμεσα! Έτσι ο παππούς φόρεσε πάλι την κουκούλα και βοήθησε τις αρχές κατοχής να συλλάβουν τους ξενοκίνητους κομουνιστές φονιάδες. Υπάρχει τίποτα το επιλήψιμο για τον παππού στην ιστορία αυτή;
Όταν οι Γερμανοί έφυγαν από την Ελλάδα, άφησαν τη χώρα στο χάος και την αναρχία. Ακολούθησαν τα Δεκεμβριανά και ο συμμοριτοπόλεμος. Ο παππούς είχε γνωριμίες που εξετίμησαν το εθνικόν του φρόνημα και του έδωσαν σημαντικό μερίδιο στην τροφοδότηση με τρόφιμα του εθνικού στρατού που πολεμούσε τους εαμοβούλγαρους.
Κάποια στιγμή ο παππούς κατηγορήθηκε από τους κομουνιστές και τους συνοδοιπόρους τους, αν είναι δυνατόν!, για προδότης! Ευτυχώς είχε πολλές και καλές γνωριμίες. Πολύ τον βοήθησε ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός των ταγμάτων ασφαλείας που βρισκόταν τότε σε κυβερνητική θέση και τον έφερε σε επαφή με τους δικαστές του οι οποίοι τον αθώωσαν πανηγυρικά, τον απέδωσαν λευκόν εις την κοινωνίαν και του χορήγησαν, αν και δεν την είχε ανάγκη, σύνταξη αντιστασιακού.
Ο παππούς μετά το συμμοριτοπόλεμο συνέχισε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες σε άλλους πλέον τομείς και όχι σαν έμπορος τροφίμων. Έγινε εισαγωγέας του κράτους και πολλοί βουλευτές και υπουργοί της ΕΡΕ ήταν φίλοι του και τον συμβουλεύονταν. Μάλιστα κάποια φορά πήγε στα ανάκτορα και συνάντησε τον ίδιο τον Βασιλέα! Αυτή ήταν η μεγαλύτερη χαρά της ζωής του!
Ο παππούς πέθανε πλήρης ημερών το 1970. Τα τελευταία του λόγια ήταν: "Επιτέλους η Ελλάς έχει τώρα εθνικήν κυβέρνησιν"!

Μέρος 3ο : Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Και πάλι γεια σας, ο Νεκτάριος είμαι. Σήμερα θα σας πω για τον πατέρα μου. Πολύ καλός πατέρας και πολύ καλός Έλληνας! Δεν ήταν μέγας σαν τον παππού και είχε και τα ελαττωματάκια του, αλλά εγώ τον αγαπούσα πολύ.
Ο πατέρας μου ήταν το τέταρτο παιδί του παππού μετά από τρεις αδερφές. Ήταν πάντα το υπάκουο παιδί του παππού. Από μαθητής μπήκε την ΕΟΝ και γρήγορα έγινε φαλαγγίτης. Όταν έγινε ο πόλεμος ο πατέρας ήταν 20 χρονών και μόλις είχε τελειώσει το σχολείο, είχε γραφεί στην ανωτάτη εμπορική και παράλληλα βοηθούσε τον παππού στο μαγαζί.
Όταν στην κατοχή άνοιξαν οι δουλειές του παππού, ο πατέρας έγινε το δεξί του χέρι. Έμαθε πολύ εύκολα τα Γερμανικά και αυτό βοήθησε την οικογένεια. Ο πατέρας οδηγούσε το αυτοκίνητο και έκανε τις συνεννοήσεις με τους Γερμανούς. Κατατάχθηκε στα τάγματα ασφαλείας και έγινε γρήγορα βαθμοφόρος. έχω ακόμα κιτρινισμένη τη φωτογραφία του πατέρα νέου με τη φουστανέλα και τη σβάστικα στο μανίκι. Είναι ψέμα ότι τα τάγματα ασφαλείας συνεργάζονταν με τους Γερμανούς, απλώς πολεμούσαν τον κομουνισμό που ήταν και είναι ο πραγματικός εχθρός και οι Γερμανοί βοηθούσαν. Επειδή ο πατέρας ήξερε καλά Γερμανικά έγινε το δεξί χέρι ενός πολύ σπουδαίου αξιωματικού των εσ-ες.
Ήταν πάντα πολύ υπερήφανος ο πατέρας για την εθνική του δράση στην κατοχή. Έλαβε μέρος σε πολλές συλλήψεις κομουνιστών. Ένα από τα μεγάλα του ανδραγαθήματα ήταν τότε με την επιχείρηση των ταγμάτων ασφαλείας στα νοσοκομεία, όπου κρύβονταν τάχα σαν άρρωστοι πολλά στελέχη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Ο πατέρας μου και οι άλλοι πατριώτες τους ξετρύπωσαν και τους παρέδωσαν στη Γκεστάπο. Από ότι έχω ακούσει, ο πατέρας έφερνε τη νύχτα με γερμανικά αυτοκίνητα τρόφιμα στο μαγαζί του παππού. Πάντως εκείνο που δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, είναι αυτό που άκουσα από γείτονες, δηλαδή ότι ο πατέρας πήγαινε μαζί με τον παππού όταν τους καλούσαν οι Γερμανοί και φορώντας μαύρες κουκούλες έδειχναν στους Γερμανούς ποιους να εκτελέσουν. Αλλά και αλήθεια να είναι ποιο το κακό; Ξεκαθάριζε ο τόπος από τα βρωμερά κουμούνια.
Το όνειρο του παππού ήταν να τον σπουδάσει και τα κατάφερε. Ο πατέρας πήρε, το έχω δει!, πτυχίο της ανωτάτης εμπορικής κατά τη διάρκεια της κατοχής με λίαν καλώς! Δεν κατάλαβα καλά όμως, άκουσα κάτι συζητήσεις όταν ήμουν μικρός ανάμεσα στον παππού και τον πατέρα και νομίζω ότι γελούσαν γιατί ο πατέρας πήρε το πτυχίο χωρίς να πάει καν στη σχολή και κάτι έλεγαν για τενεκέδες λάδι που έστελναν στους καθηγητές, αλλά μάλλον δεν θα θυμάμαι σωστά.
Όταν έφυγαν οι Γερμανοί και άφησαν την Ελλάδα σε δύσκολη κατάσταση, ο παππούς έκρυψε τον πατέρα για κάποιες μέρες γιατί τα πράγματα έγιναν επικίνδυνα. Αργότερα όμως ο πατέρας μαζί με τους άλλους εθνικόφρονες πολέμησε τους κομουνιστές μαζί με τους Εγγλέζους. Κάποια στιγμή ήρθε χαρτί να πάει ο πατέρας φαντάρος να πολεμήσει ενάντια στους κομουνιστοσυμμορίτες. Ο παππούς όμως βρήκε έναν μεγάλο καθηγητή γιατρό στο νοσοκομείο της σωτηρίας και τον πλήρωσε πάρα πολύ καλά και έδωσε χαρτί στον πατέρα ότι δια λόγους υγείας δεν μπορούσε να υπηρετήσει στρατιώτης. Ο παππούς είπε : "Λίγοι έχουν προσφέρει τόσα στην πατρίδα εναντίον των κομουνιστών όσα η οικογένειά μας".
Ο παππούς καλοπάντρεψε τις τρεις κόρες δίνοντας μάλιστα πολύ μεγάλες προίκες, γιατί μεταξύ μας και οι τρεις ήταν πανάσκημες. Η μία πήρε αξιωματικό, η άλλη δικαστικό και η τρίτη πολιτικό μηχανικό. Ποτέ δεν κατάλαβα όμως γιατί και οι τρεις θείες μου αραίωσαν και σιγά σιγά απόφευγαν να βλέπουν τον παππού και τον πατέρα μέχρι που χάθηκαν εντελώς. Όπως θα καταλάβατε ο παππούς ξόδεψε μεγάλο μέρος της περιουσίας και δεν έμεναν και πολλά για τον πατέρα.
Ο παππούς τα κατάφερε να διορίσει τον πατέρα στην τράπεζα σαν θύμα της κομουνιστικής θηριωδίας, σύμφωνα με έναν νόμο που τότε βγήκε. Όπως έμαθα αργότερα, ο πατέρας στη αρχή δεν πολυήθελε, αλλά ο παππούς πάτησε πόδι. Του είπε ότι η αγορά αλλάζει και το μέλλον των επιχειρήσεων ήταν αβέβαιο και χρειαζόταν κάτι σίγουρο και ο πατέρας υπάκουσε.
Ο πατέρας έπιασε δουλειά στην τράπεζα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί το 1952 παντρεύτηκε τη μητέρα μου που ήταν κόρη ενός πολύ φίλου του παππού αξιωματικού στα τάγματα ασφαλείας στην κατοχή και αστυνομικού διευθυντή μετά. Στη Θεσσαλονίκη γεννήθηκα κι εγώ λοιπόν. Ο πατέρας είχε πολλούς φίλους και ανακατευόταν ενεργά με τα πολιτικά, αλλά πάντα ήταν εθνικόφρων και πάντα ψήφιζε ΕΡΕ. Η μεγαλύτερη υπερηφάνειά του ήταν που βρέθηκε στη σωματοφυλακή του Ντεγκώλ και κρατούσε την καρφίτσα σαν πολύτιμο σουβενίρ. Για χρόνια μιλούσε για τη μεγάλη διαδήλωση το 63 που οι γνήσιοι Έλληνες έδωσαν στους κομουνιστές το μάθημα ότι η βόρειος Ελλάς δεν θα γίνει ποτέ σοβιέτ διαλύοντας τη συγκέντρωση των προδοτών που αρχηγός τους ήταν ο Λαμπράκης. Βέβαια τον Λαμπράκη τότε τον δολοφόνησαν οι ίδιοι οι κομουνιστές για να δημιουργήσουν έναν ήρωα, να πλήξουν το κύρος των σωμάτων ασφαλείας και να ρίξουν την κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Στην τράπεζα η αξία του πατέρα δεν είχε ακόμα αναγνωριστεί παρόλο που είχε και πτυχίο ανωτάτης εμπορικής. Το 1966 έγινε στην τράπεζα ένα επεισόδιο. Τον κατηγόρησαν, άδικα βέβαια!, ότι χαφιέδισε στην ασφάλεια ποιοι από τους συναδέλφους του ήταν με τους συνοδοιπόρους των κομουνιστών Γεώργιο και Ανδρέα Παπανδρέου. Έτσι πήρε μετάθεση και ήρθαμε στην Αθήνα.
Και τότε έγινε η Επανάστασις της 21ης Απριλίου 1967! Η Ελλάς εσώθη από τον κομουνιστικόν κίνδυνον! Άνεμος ελευθερίας φύσηξε σε όλη την Ελλάδα! Η χώρα ήτο ως να είχεν πιει σαμπάνια! (Κάπου το διάβασα αυτό αλλά δεν θυμάμαι πού). Επιτέλους η αξία του πατέρα αναγνωρίστηκε! Έφυγαν από την τράπεζα τα μίσθαρνα όργανα του κομουνισμού. Ο πατέρας ήταν υπερήφανος που βοήθησε στην κάθαρση αυτή. Αμέσως προήχθη σε τμηματάρχη. Έγινε εκπρόσωπος της τράπεζας στην ομοσπονδία. Δεχόταν επίσημα πρόσωπα. Τρεις τέσσερις φορές συναντήθηκε με τον ίδιο το Μακαρέζο. Ακόμα δακρύζουν όσοι θυμούνται τον εθνικό λόγο που εκφώνησε ο πατέρας στην πρώτη επέτειο της Επανάστασης το 68 όταν η 21 Απριλίου ήταν μαζί και Πάσχα! Το 71 ο πατέρας έγινε και διευθυντής στην τράπεζα.
Ήταν η χρυσή εποχή της Ελλάδος! Όμως κάποτε τελείωσε. Οι Αμερικάνοι πρόδωσαν την επανάστασιν και το 1974 έφεραν τον Καραμανλή. Ο Καραμανλής δεν ήταν πλέον αυτός που ξέραμε. Τον έσερναν από τη μύτη οι κομουνιστές και αυτός έκανε ότι του έλεγαν. Έστειλε σε δίκη τους εθνικόφρονες έλληνες αξιωματικούς! Απέλυσαν τον πατέρα από την τράπεζα γιατί τα κομούνια τον κατηγόρησαν, άδικα!, ως χαφιέ και συνεργάτη λέει της χούντας! Αν είναι δυνατόν! Ακόμα τον κατηγόρησαν ότι δήθεν καταχράστηκε χρήματα της τράπεζας! Όμως δεν βρέθηκαν αποδείξεις και το ψέμα αυτό γκρεμίστηκε.
Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για τον πατέρα. Έβλεπε παντού την αδικία και δεν μπορούσε να αντιδράσει. Ο καπετάν Γιώτης Χαρίλαος Φλωράκης αυτός ο σφαγέας με το σκουριασμένο κονσερβοκούτι ήταν στη βουλή! Πρόλαβε να δει και τον Ανδρέα Παπανδρέου πρωθυπουργό! Όλες οι ηθικές αξίες στην Ελλάδα είχαν γκρεμιστεί. Ο πατέρας άρχισε να χαρτοπαίζει και έχασε τα χρήματα που για ώρα ανάγκης είχε πάρει από την τράπεζα και μέρος από την περιουσία του παππού. Έπαθε κίρρωση του ήπατος γιατί δεν μπορούσε να αντέχει τον εθνικό ξεπεσμό της πατρίδος και έπινε πολύ αλκοόλ. Τέλος πέθανε πάρα πολύ πικραμένος το 1983.

Μέρος 4ο : ΤΑ ΝΕΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Ξανά γεια σας από μένα, τον Νεκτάριο. Με μάθατε πια, έτσι δεν είναι; Σήμερα ήρθε η σειρά να σας διηγηθώ και τη δική μου προσωπική ιστορία.
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη στην ηρωική Μακεδονία που γέννησε το Μεγαλέξανδρο, τον Καραμανλή και τον Ψωμιάδη. Όταν τελείωσα το Δημοτικό ήρθαμε στην Αθήνα. Δεν ήμουν και καλός μαθητής. Όμως το 72 τα κατάφερα και πέρασα στη σχολή υπομηχανικών του μικρού πολυτεχνείου που λέγανε τότε.
Ήταν η εποχή που κυβερνούσε η Επανάστασις της 12ης Απριλίου αλλά εγώ δεν είχα ποτέ ασχοληθεί με τα πολιτικά; Γιατί άλλωστε να ασχολείται κανείς με αυτά αφού όλος ο κόσμος περνούσε καλά; Μόνον τα κουμούνια γκρίνιαζαν γιατί έτσι τους διέταζαν από τη Μόσχα. Εγώ είχα το αυτοκινητάκι μου, δώρο του πατέρα που έγινα φοιτητής, και πέρναγα φίνα.
Ένα βράδυ που γύρισα σπίτι ο πατέρας ήταν με έναν κύριο που μου τον σύστησε σαν αξιωματικό της ασφάλειας. Ο κύριος αυτός μου μίλησε πολύ ώρα. Μου είπε για τον κίνδυνο της πατρίδος από τους κομουνιστάς. Για το ότι η κακεμπέ έχει αυξήσει τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα και μάλιστα ανάμεσα στους φοιτητές. Για το ότι εγώ σαν παιδί γνήσιας εθνικόφρονης οικογένειας έπρεπε να βοηθήσω την πατρίδα. Ο πατέρας συμφωνούσε απόλυτα με τον κύριο. Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν απλό αλλά με γέμιζε με εθνική υπερηφάνεια. Θα παρακολουθούσα διακριτικά τις συζητήσεις των συμφοιτητών μου και όταν μιλούσαν πολιτικά θα έδινα αναφορά ποιος έλεγε κάτι εναντίον της Εθνικής Κυβερνήσεως ή υποστήριζε κομουνιστάς όπως τον Ανδρέα Παπανδρέου ή τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Μου είπε ακόμα πώς να έρχομαι σε επαφή με αστυνομικούς της ασφάλειας που παρίσταναν τους φοιτητές.
Έκανα κατά γράμμα όσα μου ζητούσαν από την ασφάλεια και το έκανα με χαρά γιατί καταλάβαινα ότι έτσι πολεμούσα τον μέγα της πατρίδος εχθρό που ήταν ο κομουνισμός. Συνέβη και το εξής: Πήγα να κάνω καμάκι σε μια κοπέλα από τη σχολή αλλά αυτή το πήγαινε αλλού. Ήθελε να με μυήσει σε κομουνιστική οργάνωση και μάλιστα κινεζόφιλη. Χα, χα, χα! Από την ασφάλεια μου είπαν να δεχτώ για να τους πιάσουμε. Για να μην τα πολυλογώ όπως είχα ειδοποιήσει την αστυνομία είμασταν όλοι μαζεμένοι σε ένα σπίτι και συνωμοτούσαμε πως θα γράψουμε συνθήματα στους τοίχους και θα πετάξουμε χειρόγραφες προκηρύξεις. Και τότε έγινε το ντου. Πλάκωσε η αστυνομία και μας πιάσανε όλους κι εμένα βέβαια μαζί για να μην καταλάβουν τίποτα και μας πήγανε στην ασφάλεια. Χα, χα, χα! Οι άλλοι τρώγανε ξύλο κι εγώ έπινα καφέ μαζί με τους αξιωματικούς στο δίπλα γραφείο. Όταν η ασφάλεια έμαθε όλα όσα έπρεπε κράτησε δύο αρχηγούς και τους υπόλοιπους μας άφησε ελεύθερους. Εμένα μάλιστα μου βάλανε και μερικά χανσαπλάστ να φαίνομαι και χτυπημένος. Χα, χα, χα ! Μετά από αυτό μου είχαν όλοι μεγάλη εμπιστοσύνη και μάθαινα περισσότερα και πληροφορούσα την ασφάλεια. Μάλιστα μου έκατσε και η κοπέλα η μαοϊκιά! Χα, χα, χα !
Τότε έγιναν και τα γεγονότα του πολυτεχνείου. Πολύ δουλειά έπεσε. Όλοι μίλαγαν πολύ κι εγώ ενημέρωνα την ασφάλεια τι έλεγε ο καθένας και ποιοι μπήκαν μέσα στο πολυτεχνείο. Όσο ήταν κλεισμένοι έπαιρνα τηλέφωνα μέσα από τα γραφεία της ασφάλειας στα σπίτια των συμφοιτητών μου και ψάρευα. Όταν το τανκ άνοιξε την πόρτα αναίμακτα πήγα κι εγώ μαζί με τους φίλους μου πια ασφαλίτες εκεί, φόρεσα κουκούλα και με ένα γκλόμπ σάπισα τα κουμούνια στο ξύλο. Πολύ το ευχαριστήθηκα το βράδυ εκείνο. Βάραγα με την ψυχή μου κυρίως κοπέλες, γιατί θα γίνουν μια μέρα αυτές οι κομουνίστριες μάνες; Θυμάμαι έναν κοντό με γυαλιά που φώναζε «γιατί χτυπάτε; Όλοι Έλληνες είμαστε» και εγώ του έριξα μια με το γκλομπ στο στόμα και του έσπασα τα δόντια. Χα, χα, χα !
Τελικά ήρθε το μαύρο 1974. Οι Αμερικάνοι έφεραν τον Καραμανλή. Αυτός όμως τώρα έκανε ότι ζητούσαν τα κουμούνια. Έστειλε σε δίκη τους έντιμους πατριώτες αξιωματικούς, νομιμοποίησε το ΚΚΕ και έδιωξαν τον πατέρα από την τράπεζα. Το σκέφτηκα πολύ αλλά κατάληξα ότι ο Καραμανλής δικός μας είναι και εμείς οι εθνικόφρονες πρέπει να είμαστε στο πλάι του να τον ωθούμε να πολεμά τα κουμούνια. Έτσι γράφτηκα στην ΟΝΝΕΔ και στη σχολή έγινα συνδικαλιστής της ΔΑΠ. Εξακολουθούσα βέβαια να στέλνω την αναφορά μου στην ασφάλεια, αλλά πολύ πιο διακριτικά τώρα. Αυτά μέχρι που τα κατάφερα και πήρα επιτέλους και το πτυχίο.
Ήρθε ο καιρός να πάω φαντάρος. Ευτυχώς είχε γνωστό στρατηγό ο πατέρας και αμέσως μετά την Κόρινθο τοποθετήθηκα στο Πεντάγωνο. Πολύ κοντά στο σπίτι μου και πολύ λούφα δηλαδή. Κάθε μέρα έξω ήμουν. Υπηρετούσα στο Α2, έκανα ΕΗΔ και κρατούσα διαρκώς σημειώσεις για όλους και όλα ακόμα και για τους αξιωματικούς. Χα, χα, χα ! Όλοι με σέβονταν και μου είχαν απεριόριστη εμπιστοσύνη. Κι εγώ ήμουν υπερήφανος που πρόσφερα τόσα πολλά στην πατρίδα.
Απολύθηκα από το στρατό το 1980. Έπρεπε να βρω δουλειά. Ο πατέρας αν και άρρωστος πια είχε ακόμα τις διασυνδέσεις του. Έτσι με τη βοήθεια κάποιου υπουργού διορίστηκα στην πολεοδομία.

Μέρος 5ο : ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Σας χαιρετώ ξανά. Είμαι ο γνωστός σας Νεκτάριος. Σήμερα θα συνεχίσω τη δική μου ιστορία για την εποχή της πασοκικής δικτατορίας στη χώρα μας.
Λοιπόν. Βρισκόμαστε στα μέσα του 1981. Εγώ μόλις έχω διοριστεί στην πολεοδομία σαν υπομηχανικός. Είναι μια δύσκολη εποχή για την πατρίδα Ο Καραμανλής έγινε πρόεδρος της δημοκρατίας και εγκατέλειψε το κόμμα του στην τύχη του. Παντού μαίνονται απεργίες και αναρχικές εκδηλώσεις. Τα μηνύματα από παντού είναι δυσάρεστα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου μάλλον θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός και η Ελλάς θα καταστραφεί. Ο Ράλλης δεν είναι ικανός να σταματήσει τον κατήφορο.
Στην καινούργια δουλειά με αντιμετώπισαν με καχυποψία, αν και συγκρατήθηκα και δεν εκδηλώθηκα πολιτικά. Μου έδωσαν ένα γραφείο να βάζω σφραγίδες σε κάτι τοπογραφικούς χάρτες. Ο μισθός ήταν πολύ λίγος. Όμως έβλεπα συναδέλφους να έχουν ακριβά αυτοκίνητα και πολυτελή σπίτια. Κατάλαβα ότι η δουλειά έχει πολλά τυχερά αλλά για όποιον μπει στα κυκλώματα. Επίσης πριν ακόμα γίνουν εκλογές τα πασοκόμουτρα είχαν πάρει πολύ αέρα και οι εθνικόφρονες είχαν λουφάξει.
Τα συζήτησα όλα αυτά με έναν φίλο μου συνταξιούχο αξιωματικό της αστυνομίας, αυτόν που όταν ήμουν φοιτητής με είχε μυήσει στον αγώνα ενάντια στον κομουνισμό. Με χτύπησε φιλικά στον ώμο και μου είπε: «Μην ανησυχείς Νεκτάριε. Το πασόκ θα βγει αλλά τίποτα σοβαρό δεν θα συμβεί. Θα ανέβουν οι πεινάλες στην εξουσία και θα αρχίσουν το φαγοπότι, κι έτσι γρήγορα θα φθαρούν. Ότι και να κάνει ο Ανδρέας, οι Ελληνοχριστιανικές αξίες δεν θα φθαρούν. Γι αυτό κι εσύ κάνε ότι είσαι μαζί τους να περάσεις καλά.».
Έτσι, από την επόμενη μέρα εγώ στο γραφείο άρχισα ήπια να παριστάνω τον πασοκατζή με αποτέλεσμα να αποκτήσω καινούργιους φίλους. Με έπεισαν και γράφτηκα στην κλαδική και βρέθηκα να χειροκροτάω τον Ανδρέα , φτου!, στο σύνταγμα. Όμως εγώ πίσω από το παραβάν δεν τον ψήφισα. Χα, χα, χα!
Οι εκλογές, όπως ήταν αναμενόμενο, έδωσαν τη νίκη στο πασόκ. Σύντομα στην υπηρεσία μου έγιναν ανακατατάξεις. Οι πράσινοι έπαιρναν τα πόστα και οι γαλάζιοι έμπαιναν στη γωνία. Επειδή με θεωρούσαν κι εμένα πασοκατζή, μου έδωσαν καλή θέση και μάλιστα έβγαινα και με συνεργείο για έλεγχο. Ο έλεγχος αυτός σημαίνει πολύ χρήμα. Όλοι σου δίνουν ακόμα και αν δεν τους ζητήσεις. Κάνεις αυτοψία σε μία οικοδομή και ο ιδιοκτήτης έχει κάποια μικρή ή μεγάλη παρανομία. Αμέσως σου δίνει φακελάκι να το καλύψεις. Ακόμα και αν όλα είναι εντάξει σου δίνουν για να μην αργήσεις να υπογράψεις. Άλλες φορές σου ζητούν να τροποποιήσεις ή να εξαφανίσεις κάποιο φάκελο και αυτό πληρώνεται. Χα, χα, χα! Έτσι άρχισα να τα παίρνω για τα καλά και να βλέπω τον μισθό μου να πολλαπλασιάζεται. Χα, χα, χα!
Ομολογώ ότι στην αρχή είχα κάποιες τύψεις για το ότι παρίστανα ότι είμαι πασόκ, αλλά γρήγορα το ξεπέρασα. Στο κάτω κάτω ανάγκες είχα και ετοιμαζόμουν και να παντρευτώ. Αν δεν τα έπαιρνα εγώ θα τα έπαιρνε κάποιος άλλος. Ακόμα δεν ήμουνα και ο μόνος που δήθεν πρασίνισε για λόγους ανάγκης. Έπειτα έκανα και μελλοντική δουλειά για όταν τα πράγματα αλλάξουν θα ήξερα τις βρωμιές των πασοκατζήδων από μέσα και θα τους κατήγγειλα. Αυτό το ηθικό τέλμα στο οποίο οδηγούσε το πασόκ την Ελλάδα ήταν απερίγραπτο.
Ένα πράγμα μόνον με έκανε να στεναχωριέμαι πολύ. Ότι στο γραφείο έπρεπε να διαβάζω εφημερίδες όπως τα νέα και την ελευθεροτυπία. Όταν ήθελα να διαβάσω βραδινή πήγαινα με το αυτοκίνητο σε άλλη συνοικία και την αγόραζα διπλωμένη. Αυτό το αίσχος, δηλαδή να φοβάσαι να δουν τι εφημερίδα διαβάζεις μόνον το πασόκ το έκανε. Πιο πριν όλοι ακόμα και οι κομουνιστές ήταν ελεύθεροι να διαβάζουν ότι ήθελαν και κανένας δεν τους πείραζε.
Καθώς πέρασαν μερικά χρόνια και η θέση μου εδραιώθηκε, καθώς έγινα και προϊστάμενος, άρχισα σιγά σιγά να το γυρίζω. Έβρισκα λάθη στο πασόκ και στις συζητήσεις μου στο γραφείο του ασκούσα κριτική. Όμως πλέον είχε κοπάσει η πρώτη κατάσταση των διωγμών και κανένας δεν αντιδρούσε. Έβλεπα γύρω μου σιγά σιγά να χάνονται τα ιδανικά του έθνους μας. Το κλίμα γύριζε εναντίον του πασόκ. Έγινε το σκάνδαλο Κοσκωτά και πολλοί άρχισαν να γυρίζουν. Έτσι κι εγώ γύρισα ανοικτά πλέον και γράφτηκα ξανά μέλος της νέας δημοκρατίας όπου με δέχτηκαν με ανοιχτή αγκαλιά.
Έτσι φτάσαμε στο 1989. Ήμουν πια παντρεμένος, είχα δύο παιδιά. Τα οικονομικά μου ήταν καλά. Είχα σπίτι, εξοχικό, δύο αυτοκίνητα, σκάφος και άλλα ακόμα που δεν σας αφορούν. Τα εισοδήματά μου από τα τυχερά ήταν αρκετά και περνούσαμε καλά. Το μαύρο σκοτάδι που το πασόκ επέβαλε στη χώρα φαινόταν να σβήνει.

Μέρος 6ο : Ο ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Γεια χαρά, ο Νεκτάριος είμαι. Λοιπόν είμαστε στο 1990 που ο Μητσοτάκης κέρδισε τις εκλογές και επιτέλους η νέα δημοκρατία έγινε ξανά κυβέρνηση. Εμείς οι γνήσιοι Έλληνες τότε πιστέψαμε ότι απαλλαχτήκαμε οριστικά από την πράσινη γάγκραινα. Ενημέρωσα αμέσως κάποιους γνωστούς στο υπουργείο για την κατάσταση στο χώρο της δουλειάς μου και γρήγορα έγιναν κάποιες αλλαγές, μικρές μεν γιατί δεν διώξανε τους πρασινοφρουρούς, αλλά εγώ έγινα τμηματάρχης.
Η Ελλάς περίμενε πολλά από τον Μητσοτάκη, αλλά δυστυχώς προδόθηκε από τον Σαμαρά ο οποίος συμμάχησε με τους πασοκατζήδες και έριξε την κυβέρνηση. Δεν κατάλαβα πώς νεκραναστήθηκε το πασόκ και κέρδισε τρεις φορές τις εκλογές, μία με τον Ανδρέα και δύο με το Σημίτη και μας εκάθησε στο σβέρκο δώδεκα ακόμα χρόνια! Αυτά τα χρόνια ήταν ότι χειρότερο για τη χώρα, η διαφθορά και η σήψη απλώθηκαν παντού.
Στην πολεοδομία τα πράγματα ηρέμησαν. Ίσχυσε ο νόμος της «omerta», όπως είχε κάποτε πει ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Καρλομάγνος. Μπορεί να είχαμε τις πολιτικές μας διαφορές, αλλά πρώτα η δουλειά και μετά όλα τα άλλα. Έτσι συνυπάρχαμε ειρηνικά όλοι, δεξιοί και κεντρώοι και αριστεροί. Μοιράσαμε αρμοδιότητες και ο καθένας έπαιρνε τα τυχερά του, τα οποία να σημειώσω τα τελευταία χρόνια αυξήθηκαν πολύ. Και μη χαμογελάτε που λέω για αριστερούς γιατί ανάμεσά μας υπήρχαν και αρκετοί του συνασπισμού καθώς και δυο τρεις του κουκουέ εξωτερικού. Γιατί δηλαδή, νομίζετε ότι οι αριστεροί δεν τα παίρνουνε; Χα, χα, χα ! Πριν από δύο χρόνια έγινα και διευθυντής και τώρα χειρίζομαι μεγάλες υποθέσεις, όπως ανεγέρσεις ξενοδοχείων και τέτοια. Έγραψα τα παιδιά μου σε καλό σχολείο και συγκεκριμένα στην Ελληνογερμανική. Ο παππούς πάντα το έλεγε: «Οι Γερμανοί είναι σπουδαία φυλή».
Τα χρόνια αυτά και ενώ το πασόκ οδηγούσε τη χώρα από καταστροφή σε καταστροφή, παρακολουθούσα προσεκτικά τις εξελίξεις στη νέα δημοκρατία. Δεν τα πήγαινε καλά. Ο Έβερτ ήταν ανάξιος αρχηγός. Ο Κωστάκης Καραμανλής ήταν πολύ λίγος και δεν περπατούσε σωστά. Μέχρι που έγινε το κόμμα ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Αυτό μάλιστα! Είναι το κόμμα των γνησίων εθνικοφρόνων Ελλήνων. Με εξέφραζε απόλυτα. Ναι στον Βασιλέα, Ζήτω η Ορθοδοξία. Όχι στα κουμούνια. Όχι στους Εβραίους και τους Αλβανούς. Όλοι οι τίμιοι και ορθά σκεπτόμενοι Έλληνες ανήκουμε στο ΛΑΟΣ. Το ψήφισα και στις νομαρχιακές, όπως είχε προτρέψει ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και φάνηκε η δύναμή μας. Παρακολουθώ πάντα τον αρχηγό Καρατζαφέρη στο κανάλι του και συμφωνώ σε όλα μαζί του.
Στις τελευταίες εκλογές βρέθηκα σε δίλημμα. Ιδεολογικά ανήκω στο ΛΑΟΣ και με τη νέα δημοκρατία έχω διαφορές. Όμως έπρεπε να ξεκουμπιστεί το πασόκ και να φάει στραπάτσο ο αμερικανάκιας Γκιωργκάκης αρχηγός του. Έτσι ψήφισα Καραμανλή. Νικήσαμε, αλλά δεν είμαι και απόλυτα ευχαριστημένος. Πρώτα πρώτα ο Καραμανλής δεν δίνει στον Χριστόδουλο αυτά που πρέπει. Ύστερα δεν κάνει κάθαρση παντού να απολύσει τους πρασινοφρουρούς. Είναι φιλικός με τα κουμούνια και ξεχνά τότε που πρόδωσαν την πατρίδα και ήθελαν να σφάξουν και τον παππού με σκουριασμένο κονσερβοκούτι. Και το χειρότερο: Μιλάει για ΑΣΕΠ και βλακείες, ενώ θα έπρεπε να αφήσει τα προσχήματα και να διορίσει επιτέλους τα δικά μας παιδιά, τα παιδιά των εθνικοφρόνων που τόσο υπέφεραν τόσα χρόνια.
Εμείς οι γνήσιοι Έλληνες είμαστε εδώ και περιμένουμε. Αν ο Καραμανλής δεν μας ικανοποιήσει θα πάμε στο Καρατζαφέρη, και τότε θα δούμε ποιος θα κλαίει.

Chain mails

Για να μη γράψω διάφορα για τα chain mails τα οποία μετά θα αυτολογκρίνω , παραθέτω το εξής mail :

Γεια. Με λένε Κόννυ και πάσχω από ενοχές επειδή δεν έχω στείλει 50 δισεκατομμύρια γαμημένα e-mail/αλυσίδα τα οποία έλαβα από ανθρώπους που πραγματικά πιστεύουν ότι, αν συνεχίσεις την αλυσίδα, ένα κακόμοιρο 6χρονο στην Καστανομαγούλα, που έχει ένα βυζί στο κούτελό του και ένα αυτί στον κώλο του, θα μαζέψει λεφτά για να μπορέσει να χέσει! Ειλικρινά πιστεύετε ότι ο Bill Gates θα δώσει σ'εσάς, και σε όποιον στείλετε το e-mail του, $1000; Πόσο βλάκες είστε; "Αααααααααα, κοιτάξτε! Αν κάνω scroll down σε αυτή τη σελίδα και κάνω μια ευχή, θα πάω στο κρεβάτι με όλα τα τεκνά του περιοδικού!" Τι μαλακίες! Ή ακόμα, μπορεί τα διαβολικά ξωτικά των e-mail/αλυσίδων να έρθουν στο σπίτι μου και να με πηδήξουν στον ύπνο μου επειδή δεν συνέχισα μία αλυσίδα που ξεκίνησε ο Απόστολος Πέτρος το 5 μ.Χ. και την έφεραν στην Ελλάδα νάνοι προσκυνητές με το Έλλη! Χέσ'τους! Δείξε λίγη ευφυία και σκέψου σε τι συνεισφέρεις με το να στέλνεις τέτοια e-mail. Το πιο πιθανό να γίνεις αντιπαθής. Αυτό που θέλω να πω είναι το εξής: Αν λάβεις ένα e-mail/αλυσίδα, το οποίο απειλεί ότι δεν θα κάνεις σεξ ή δεν θα έχεις τύχη για την υπόλοιπη ζωή σου, χέσ'το και σβήσε το. Αν έχει πλάκα, στείλε το. Μην τη σπας στον κόσμο με το να τους κάνεις να νιώθουν ένοχοι επειδή ένας λεπρός στη Μποτσουάνα, που δεν έχει δόντια και είναι δεμένος σε έναν πεθαμένο ελέφαντα εδώ και 27 χρόνια, έχει σαν μόνη του λύτρωση τα 5 σεντς που θα λάβει αν εσύ στείλεις αυτό το e-mail! Α, παρεπιπτόντως, προς όλους εσάς τους χαζούς εκεί έξω: ΚΑΜΜΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΤΑ E-MAIL ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΤΗΣ. ΟΧΙ, ΟΥΤΕ Η MICROSOFT!! Τώρα, στείλε αυτό το e-mail σε όλους τους γνωστούς σου. Διαφορετικά, αυρίο το πρωί το βρακί σου θα έχει γίνει σαρκοφάγο και θα φάει τα γεννητικά σου όργανα!!

[έκκληση]
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΩΘΕΙΤΕ ΤΑ CHAIN MAILS
[/έκκληση]

Οι κορυφαίοι...

Το πρώτο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που θυμάμαι ολόκληρο είναι αυτό του 1996-97 (θυμάμαι σαν τώρα τα 5 γκολ του Ολυμπιακού στην Καστοριά επί της τοπικής ομάδας την πρώτη αγωνιστική εκείνη της σεζόν). Σήμερα λοιπόν , θα κάνω μια προσπάθεια να γράψω τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από την ομάδα . Το σύστημα είναι 4-4-2 (το οποίο άλλωστε είναι το μόνο σύστημα που υπάρχει στον κόσμο : 4-4-2 kick'n'run). Οι μέσοι παίζουν είτε στην ευθεία , είτε σε ρόμβο , πάντως και σε κάθε περίπτωση χωρίς το κλικ του Μαντζουράκη (που τότε είχε γίνει και ανέκδοτο). Πάμε λοιπόν :

ΑΜΥΝΑ

Τερματοφύλακας : Δημήτρης Ελευθερόπουλος , αναπληρωματικός : Αντώνης Νικοπολίδης
Δεξί μπακ : Χρήστος Πατσατζόγλου , αναπληρωματικός : Δημήτρης Μαυρογενίδης ,
Αριστερό μπακ : Γρηγόρης Γεωργάτος , αναπληρωματικός : Στέλιος Βενετίδης
Στόπερ1: Κυριάκος Καραταίδης , αναπληρωματικός : Γκαμπριέλ Σούρερ
Στόπερ2:Εντου Ντρασένα , αναπληρωματικός : Γιώργος Ανατολάκης

ΚΕΝΤΡΟ
Δεξί χαφ : Λουτσιάνο Γκαλέτι , αναπληρωματικός1 : Στέλιος Γιαννακόπουλος, αναπληρωματικός2 : Χάρης Παππάς
Αριστερό χαφ: Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς , αναπληρωματικός : έλα ντε, όλο ο Τζόλε παίζει
Αμυντικο χαφ :Κριστιάν καρεμπέ , αναπληρωματικός1: Ιεροκλής Στολτίδης αναπληρωματικός2: Μοεντίν Ζε Ηλίας
Επιτελικός μέσος-δεκάρι : Βίτορ Μπόρμπα Φερέιρο Ριβαλντο , αναπληρωματικός1 : Βασίλης Καραπιάλης, αναπληρωματικός2 : Παρ Ζέτεμπεργκ , αναπληρωματικός3 : Νούνιεζ

ΕΠΙΘΕΣΗ
Δεύτερος επιθετικός : Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα , αναπληρωματικός : Ίλια Ίβιτς
Σεντερ Φορ: Αλέξης Αλεξανδρής , αναπληρωματικός1:Ντάρκο Κοβάσεβιτς , αναπληρωματικός2 : Σίνισα Γκόγκιτς

Προπονητής : Ντούσαν Μπάγεβιτς , βοηθός προπονητή : Τάκης Λεμονής
Γιατρός : Ιωάννης Δάρρας

Μιλάμε για πραγματική dream team , αυτή η ομάδα με αυτούς τους παίκτες στα 25-30 τους θα μπορούσε να κοντράρει σήμερα άνετα τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή την Ρεάλ Μαδρίτης και θα ήταν υποψήφια για κατάκτηση Champions League παίζοντας μπαλάρα, όπως άλλωστε και η μεγάλη ομάδα του Μπάγεβιτσς το 1998-99 που έφτασε στους 8 της Ευρώπης αποδίδοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο στα ελληνικά γήπεδα της τελευταίας 12ετίας by far ...

Ακούω ενστάσεις στα σχόλια.

Μπορούμε βέβαια να φτιάξουμε και μία αντι-ομάδα , ιδού λοιπόν :

ΑΜΥΝΑ
Τερματοφύλακας: Έρβιν Λεμενς
Αριστερό Μπακ : Ντιντιέ Ντομί
Δεξί μπακ: Τζο Νόβακ
Στόπερ : δε χρειαζονται , έχουμε τον Ντομί και τον Νόβακ

ΚΕΝΤΡΟ
όλο το κέντρο μόνος του : Μίλος Μάριτς
Δε χρειάζεται άλλο κέντρο , έχουμε τον Μίλος τον Μάριτς

ΕΠΙΘΕΣΗ

χωρίς θέσεις γιατί είναι μεγάλοι παίκτες
Ζίζι Ρόμπερτς
Μάρτσιν Κούζμπα
Φέλιξ Μπόρχα
Γκαμπριέλ Αλβες
Λάρα Γκαρσία Ντάνι (οεοεοεοεοε , για πάντα στις καρδιές μας)
Αρούνα Μπαμπαγκίντα

Η ομάδα θα παίζει με 10 , γιατί με 11 θα κέρδιζε όλους τους παγκόσμιους τίτλους διά περιπάτου. Τώρα με 10 παίκτες μπορεί να παραχωρήσει καμιά ισοπαλία αν βρεθεί σε κακή μέρα.

Προπονητής : Νικόλας Αλεφαντοοοοοοοοοοοοοοος , Βοηθός Προπονητή : Γιάννης Κόλλιας (ο ένας και μοναδικός προπονητής εδώ και 12 χρόνια που κατα την , έστω και υπηρεσιακή , θητεία του έκανε μηδέν νίκες , φέρνοντας ισοπαλία μέχρι και με την Προοδευτική εντός έδρας)

Πάμε μωρή αρρώστεια , Ντάνι-Αλβεζ-Κούζμπα και το κοντέρ σταματάει στα 6 γκολ στην επίθεση κατ'ελάχιστο...

Αν θυμάστε κι άλλους μικρούς ήρωες , σας περιμένω στα σχόλια.

Περί στόχου και αυτοσκοπού Ι

Αναδημοσιεύω εδώ ένα άρθρο του Αντώνη Πανούτσου που είχε γράψει για την αθλητική εφημερίδα Sportday με αφορμή τα γενέθλια του Ολυμπιακού στις 10 Μαρτίου (του 2006). Το έχω κρατήσει από τότε , το έχω τυπώσει και το διαβάζω συχνά-πυκνά , ορίστε λοιπόν :

Γεννήθηκα το 1948 στην Καλλίπολη Πειραιά. Μια εποχή, που όποιο παιδάκι δήλωνε Παναθηναϊκός το έπνιγαν στο λιμάνι και όποιο δήλωνε ΑΕΚτσής, το έβαζαν σε κλουβί σαν σπάνιο είδος. Στον Πειραιά, εκτός από τους Ολυμπιακούς, υπήρχαν κάποιοι Εθνικοί, οι οποίοι όμως έμεναν από την Ευαγγελίστρια και πέρα, μία γειτονιά που είχε τόση σχέση με την Καλλίπολη όσο τα περίχωρα του Πεκίνου. Στο συγκεκριμένο κομμάτι της Α' Πειραιά δεν γινόσουν Ολυμπιακός. Γεννιόσουν. Οπως γεννιόσουν χριστιανός ορθόδοξος. Η μόνη διαφορά ήταν ότι δεν το έγραφε η ταυτότητά σου. Πιθανότατα, επειδή υπήρχαν περισσότερες πιθανότητες να είσαι μωαμεθανός.

Το 1952, σε ηλικία τεσσάρων ετών, ο θείος μου, ο Αντώνης, με πήγε στο γήπεδο της Ελευσίνας για να δούμε ένα ματς του πρωταθλήματος της ΕΠΣ Πειραιώς εναντίον του Πανελευσινιακού. «Εμείς είμαστε με αυτούς που φοράνε τα κόκκινα», μου είπε. Δεν χρειάστηκε να το επαναλάβει. Ημουν με «αυτούς με τα κόκκινα» στο πρώτο ευρωπαϊκό ματς του Ολυμπιακού εναντίον της Μίλαν στο παλιό Καραϊσκάκη. Ημουν με τους κόκκινους, όταν το 1961 σακάτεψαν στο ξύλο τους παίκτες του Παναιγιάλειου για να εκδικηθούν το σπάσιμο του ποδιού του Πολυχρονίου. Με τους κόκκινους στο ματς του 1966 εναντίον του Πανσερραϊκού στο Καραϊσκάκη, όταν ο Γιούτσος είχε κολλήσει την μπάλα στο μπούτι για να μπει στα δίχτυα και να πάρει το πρώτο πρωτάθλημα η ομάδα του Μπούκοβι. Δεκαεπτά χρόνια στο εξωτερικό, έπαιρνα κάθε Τρίτη την «Απογευματινή της Δευτέρας» για να δω τι κάνουν οι κόκκινοι. Ουδόλως με ενδιέφερε ότι ο Ολυμπιακός έκανε να πάρει 10 χρόνια πρωτάθλημα τα «πέτρινα» χρόνια. Και τι έγινε; Κύπελλα υπάρχουν πολλά. Ασε να μην κουράζουμε και τις καθαρίστριες να κάθονται να τα γυαλίζουν που σκουριάζουν, επειδή είναι κοντά στη θάλασσα... Μέχρι που μια στιγμή, σαν Παύλος στον δρόμο προς την Ιερουσαλήμ, έχασα την πίστη μου.

Αταβιστικά δηλώνω Ολυμπιακός. Λογικά πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός πούλησε ένα κομμάτι από την ψυχή του για μερικά κιλά παλιοσίδερα. Γιατί έστω και σαν φαντασίωση από την εποχή του Μαντζαβελάκη με το «βαλιτσάκι», μέχρι τον Καπετάνιο με τους διαιτητές του, οι Ολυμπιακοί γούσταραν να πιστεύουν ότι κάθε Κύπελλο που πήραν,το πήραν με το σύστημα να τους πολεμάει. Αλήθεια; Μη γελάσω. Γιατί ούτε ο βουλευτής της ΕΡΕ και πρόεδρος
του Ολυμπιακού Βασίλης Ανδριανόπουλος ήταν ακριβώς λαϊκός αγωνιστής ούτε ο Νίκος Γουλανδρής λιμενεργάτης.

Οι ολυμπιακοί όμως πάντα πιστεύουν ότι ο Ολυμπιακός είναι κάτι άλλο από τους προέδρους του και απλώς τους κάνουν τη χάρη να διαχειρίζονται την ομάδα. Οχι ότι ο πρόεδρος τους κάνει χάρη και για να μένει ευχαριστημένοςχρειάζεται πέντε Αλέφαντους και δέκα Σάββες να του λένε πόσο γίγαντας είναι και οι ίδιοι να κάνουν τη χορωδία των πιστών. Οποιος το καταλαβαίνει, το καταλαβαίνει. Οι υπόλοιποι δεν χρειάζεται να το προσπαθήσουν. Η ψυχή, αντίθετα με τα πρωταθλήματα, δεν μετριέται με αριθμούς.



Ο Αντώνης Πανούτσος , πέρα από ακόμα ένα απολαυστικό άρθρο (γράφει εκατοντάδες από δαύτα κάθε χρόνο) θέτει ένα ζήτημα που επιφανειακά είναι αθλητικό , αλλά με μία προσεκτικότερη ματιά αποδεικνύεται βαθιά κοινωνικό. Και βέβαια αναφέρεται σε μία , κατά καιρούς σφοδρα αμφισβητήσιμη , παροιμία : 'Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα'.

Πριν απ'όλα να πω ότι θεωρώ και τα 11 πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει ο Ολυμπιακός τα τελευταία 12 χρόνια απόλυτα δίκαια , όπως και την κατάκτηση του νταμπλ το 2004 από τον ΠΑΟ τη θεωρώ απόλυτα δίκαιη (όπως και την κατάκτηση των κάμποσων τελευταίων πρωταθλημάτων από τον ίδιο στο μπάσκετ). Με λύπη μου όμως διαπιστώνω ότι για πολλούς η κατάκτηση του πρωταθλήματος από κύριος στόχος που οφείλει να είναι για μία ομάδα που είναι καταδικασμένη να συντρίβει όλους τους εν Ελλάδι αντιπάλους της, δηλαδή για τον Ολυμπιακό έχει γίνει αυτοσκοπός . Πολλοί θεωρούν ότι το πρωτάθλημα πρέπει να κερδίζεται με κάθε μέσο : λυπάμαι , αλλά δεν μπορώ να υιοθετήσω τέτοιες πρακτικές.

Μία αρκετά διαδεμένη άποψη πέρυσι μετά το παιχνίδι Καλαμαριά-Ολυμπιακός και την υπόθεση Βάλνερ (βλέπε ΥΓ) ήταν 'να κάνουμε ένσταση για να πάρουμε το πρωτάθλημα' , όταν το αναμενόμενο θα ήταν 'να κάνουμε ένσταση γιατί υπήρξε παρατυπία'. Μπορεί η πρώτη άποψη να μην περιγράφει κάτι παράνομο , αλλά δείχνει κάτι μάλλον διεστραμμένο. Αντίστοιχα , υπάρχουν απόψεις που διατυπώνονται σε εκπομπές επικοινωνίας αθλητικών ραδιοφωνων : 'Γουστάρω να κερδίζω το βαζελο με κάλπικο πέναλτι από τη σέντρα'. Μιλάμε για αληθινό παραλογισμό...

Φυσικά το να υποστηρίζεις την ομάδα σου , ακόμα και να έχεις 'ψύχωση για το έβδομο' όπως είχε δηλώσει ο Κάτανετς λίγο πριν απολυθεί το 2003 είναι απόλυτα θεμιτό , έως και επιθυμητό. Αλλά το να ζητάς υπόγειες διαδρομές με παράγοντες και διαιτητές , το να ζητάς διευκολύνσεις από αντίπαλες ομάδες και άλλα τέτοια είναι πράγματα και παράνομα και ανήθικα και δεν έχουν καμία θέση στον αθλητισμό.

Το βασικό πρόβλημα όμως είναι ότι αυτό επεκτείνεται και στην κοινωνία και δε μένει μόνο στον αθλητισμό. Σύντομα θα έρθει η συνέχεια του άρθρου με μεγαλύτερη ανάλυση και μία αρκετά ενδιαφέρουσα (πιστεύω) επέκταση.

ΥΓ.Και να κάνω ένα μεγάλο υστερόγραφο διατυπώνοντας την άποψή μου για το ματς με την Καλαμαριά. Ο Ολυμπιακός δεν έπρεπε να είχε κάνει ποτέ ένσταση . Εφόσον έχασε , το ματς είχε τελειώσει. Δεδομένου όμως ότι έκανε και ότι η πρωτόδικη απόφαση (αν και νομικά αστήρικτη και εντελώς αλλοπρόσαλλη) ήταν να ξαναπαιχτεί ο αγώνας , θα έπρεπε να είχε κατέβει η ομάδα να πάρει τους 3 βαθμούς στο χορτάρι. Θα τους είχε κερδίσει εντός αγωνιστικών χώρων , ίσως εκμεταλλευόμενη κάποιες καταστάσεις και με μία κάποια νομική βοήθεια , αλλά εν τέλει η νίκη θα είχε επιτευχθεί μέσα στις τέσσερις γραμμές. Εφόσον όμως ούτε αυτό έγινε και πήγαμε στη δευτεροβάθμια επιτροπή και στη συνέχεια η Καλαμαριά προσέφυγε στο CAS , θα έπρεπε ο Ολυμπιακός να διευκολύνει όσο ήταν δυνατό την κατάσταση και να επισπεύσει τις διαδικασίες για να βγει γρήγορα η απόφαση.

Τελικά , η βαθμολογία επικυρώθηκε με βάση την απόφαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής μιας και το CAS δεν πρόλαβε να εκδικάσει ττην υπόθεση και απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα της Καλαμαριάς. Να (ξανα)σημειώσω εδώ ότι θεωρώ την κατακτηση του περσινού πρωταθλήματος απόλυτα δίκαιη : αν η ΑΕΚ ήθελε και άξιζε τόσο πολύ το πρωτάθλημα , ας είχε κερδίσει τον Αρη εντός έδρας. Αντ'αυτού ο Άρης του Ντούσαν Μπάγεβιτς πήρε την ισοπαλία με 1-1 και έκοψε το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ : ίσως να ήταν και αυτό μία μορφή εκδίκησης του Μπάγεβιτς (πέρα από τα 4 πρωταθλήματα που κατέκτησε αργότερα ως προπονητής του Ολυμπιακού στις δύο θητείες του) προς αυτούς που του πετούσαν πεντοχίλιαρα το 1996 . Αλλά δε νομίζω να δικαιουται δια να ομιλεί μια ομάδα που στα play off τερμάτισε τρίτη , πίσω ακόμα και από τον διαλυμένο Παναθηναικό που οι οπαδοί του αντί να πηγαινουν στο γηπεδο διαδήλωναν και έχοντας εισπράξει τέσσερα τεμάχια από Παναθηναικό και Άρη ενώ δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε καν τον Πανιώνιο στην Νεα Σμύρνη ...

Όσο για τον Παναθηναικό ? φυσικά και δεν μπορεί να μιλήσει η ομάδα που τερμάτισε για τρίτη συνεχόμενη φορά τρίτη στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος πίσω μέχρι και από την ΑΕΚ και αφού πρώτα εισέπραξε τέσσρα από το Θρύλο μέσα στον Ναό για το Κύπελλο , τον Ιανουάριο. Το πιο σημαντικό απ'όλα ήταν η χυδαία συμπεριφορά της Καλαμαριάς στο τέλος , μετά την επικύρωση της βαθμολογίας , όπου αποσύρθηκε από την υπόθεση και έτσι δε θα μάθουμε ποτέ την τελική απόφαση του CAS (η οποία όπως είναι ηλίου φαεινότερο θα δικαίωνε πλήρως τον Ολυμπιακό : οι κανονισμοί είναι σαφείς και τα δεδικασμένα ανα την Ευρώπη πολλά).Κλείνει αυτό το μεγάλο υστερόγραφο.

ΥΓ2. Και να κάνω ακόμα ένα υστερόγραφο αυτή τη φορά για το ματς της 11ης Μαίου 2003 στη Ριζούπολη : ΟΣΦΠ-ΠΑΟ 3-0. Υπενθυμίζω τις συνθήκες : μία αγωνιστική πριν το τέλος , ο Παναθηναικός κατέβαινε στη Ριζούπολη να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό με 3 βαθμούς προβάδισμα . Ο Παναθηναικός ήθελε νίκή ή ισοπαλία για να κατακτήσει και μαθηματικά το πρωτάθλημα που θα ήταν το πρώτο μετά από 6 συνεχόμενα του αιωνίου αντιπάλου του ή ήττα με ένα γκολ διαφορά ώστε εάν στην τελευταία αγωνιστική Ολυμπιακός και Παναθηναικός έφερναν το ίδιο αποτέλεσμα (πράγμα που έγινε) , οι διαφορές τους θα λύνονταν σε μπαράζ.

Αντί για όλα αυτά ο Παναθηναικός πήγε στη Ριζουπολη και κονιορτοποιηθηκε από τον Ολυμπιακό ο οποίος τον συνέτριψε με 3-0 σκορπίζοντας τον στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.Το σκορ μαλιστα θα μπορούσε να πάρει επικές διστάσσεις εάν στο τέλος ο Ολυμπιακός ήταν πιο προσεκτικός στο τελείωμα των τετ-α-τετ με Τζόρτζεβιτς , Οφοίκουκε και άλλους.

Ακούστηκαν πολλά για συνθήκες τρομοκρατίας στο γήπεδο και άλλα φαιδρά : όποιος δει το βίντεο του αγώνα θα διαπιστώσει ότι στα 90 λεπτά του αγώνα , στα 90 αυτά αγωνιστικά λεπτά , εκεί που παίζεται το ποδόσφαιρο , εκεί που πρέπει να αποδειξεις ποιος είναι καλύτερος , στον αγωνιστικό χώρο της Ριζούπολης δεν έπεσε ούτε τσίχλα . Οσα έγιναν πριν ή μετά είναι σαφώς καταδικαστέα (άλλωστε υπήρξε τιμωρία της έδρας του Ολυμπιακού : λάθη έγιναν και τιμωρηθήκαμε για αυτά) , αλλά εκεί που παίζεται το ποδόσφαιρο , δεν έπεσε ούτε τσίχλα .

Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει με 2-4 μεσα στην Τούμπα ενώ από την 4 έφευγαν κατά τη διάρκεια του αγώνα πέτρες , νιπτήρες , μέχρι και σιφώνια που είχαν ξηλώσει από τις τουαλέτες. Αλλά ακόμη και έτσι, σε καθεστώς ζούγκλας και τρομοκρατίας , έδειξε ποια έιναι η καλύτερη ομάδα θριαμβεύοντας με 2-4 . Γιατί έτσι κάνουν οι ομάδες που έχουν την πραγματική υπεροχή : κερδίζουν τον αντίπαλο ό,τι και αν γίνεται στην εξέδρα και συντρίβουν αυτόν που έρχεται για τρία αποτελέσματα (νίκη , ισοπαλία ή ήττα με ένα γκολ διαφορά) με 3-0 ...

ΥΓ3. Δεν είναι στήλη το 'Περί στόχου και αυτοσκοπού' , απλά σπάω το άρθρο στα δύο για να διατυπώσω και παράπλευρες απόψεις . Η συνέχεια θα έρθει μέσα στις επόμενες λίγες μέρες.

Off we go...

Μετά από περίπου δύο βδομάδες δοκιμών και αλλαγών , εδώ και λίγα λεπτά είμαστε και επίσημα στον αέρα. Συγκεκριμένα , έχω ήδη λινκάρει το blog στην υπογραφή μου στα δύο fora στα οποία συμμετεχω (υπερ)ενεργά : στο shmmy.ntua.gr στο adslgr.com και έπεται και το Messenger . Προηγηθηκε fine tuning αρκετών ημερών , brainstorming και κατηγοριοποιήση κάμποσων ιδεων για μελλοντικά ποστ και όχι μόνο , μία ultra-private και μία private περίοδος 'εκπομπών' και τώρα είμαστε έτοιμοι για την public RC1 release .

Πιστεύω έχει δημιουργηθεί μία κρίσιμη μάζα δημοσιευσεων , οπότε αναμένω με χαρά τα σχόλιά σας. Και επειδή έχω λάβει σχετικά σχόλια (όχι μέσω του blog) , να κάνω δύο επισημάνσεις :

α)ναι , θα ασχοληθώ και με τη σημερινή (δηλαδή τωρινή) επικαιρότητα , δεν είμαι παρελθοντολάγνος ή ίσως και να είμαι (άλλωστε ο καλύτερος τρόπος για να εκτιμήσεις το παρόν και να προβλέψεις το μέλλον είναι να δεις το παρελθόν) , αλλά όχι τόσο ώστε να ξεχνάω τί γίνεται γύρω μου σήμερα.

β)ναι , το ότι στα δύο πρώτα μου πολιτικά-κοινωνικά ποστ έχουμε το φαινόμενο στο ένα να την 'πέφτω' στον πρόεδρο του ΣΥΝ για τις δηλώσεις του για την πώληση του ΟΤΕ και στο άλλο να συμφωνώ απόλυτα με έναν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος αν δεν κάνω λάθος πάντως , δεν προέρχεται από τον ΣΥΝ , αλλά από μία άλλη από τις υπόλοιπες 10+ συνιστώσες του) ίσως και να δείχνει ότι είμαι αντιφατικός τύπος. Αλλά μάλλον πιστεύω ότι δείχνει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι πρόβατα και βλέπουν τα πάντα σε άσπρο και μαύρο : οι καλές κινησεις επιβραβεύονται και οι άστοχες δηλώσεις δέχονται δριμεία κριτική ανεξαρτήτως προσώπου και πολιτικής τοποθέτησης , κρίνω την ουσία και το είναι κάποιου , όχι το φαίνεσθαι , πόσο μας έχει λείψει αυτό στην Ελλάδα... Εν τέλει μπορεί να'ναι και αυτό μία αντίφαση , όπως έχει πει και ο Αποστολος Δοξιάδης στο 'Ο Θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ' : ο άνθρωπος προχωράει στη ζωή του μέσα από τις αντιφάσεις του...

Και για κλείσιμο κάτι φαινομενικά άσχετο , αλλά πάντα επικαιρο , εξαιρετικά αφιερωμένο :

Θερμοπύλες

Στίχοι: Κωνσταντίνος Καβάφης

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κι ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι,
κι όταν είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κι οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε


(άλλωστε το μέρος της υπογραφής μου που δεν άλλαξα λέει :
Επιτυχία είναι το να πηγαίνεις από τη μία αποτυχία στην άλλη χωρίς να χάνεις το κουράγιο σου.-Ουίνστον Τσώρτσιλ
Σημασία δεν έχει να νικάς,αλλά να πέφτεις ηρωικά.-Ο υποφαινόμενος)

Enjoy :)

I'm an engineer

Επειδή με τα δύο τελευταία ποστ παραβάρυνε το κλίμα και χάνουμε views :P , σήμερα θα αλαφρύνω λίγο την κατάσταση.

Όπως βλέπετε και στα δεξιά σας, σπουδάζω Ηλεκτρoλόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΗΜΜΥ ΕΜΠ) . Παίρνει τόση ώρα για να γράψεις τον τίτλο της σχολής, φανταστείτε πόσα χρόνια παίρνει για να την τελειώσεις. Και για όσους ενδιαφέρονται έχω επιλέξει την κατεύθυνση Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων με μαθήματα από τις ροές Τηλεπικοινωνιών , Δικτύων , Ρομποτικής και Οικονομικών.

Ας δούμε όμως μαζί ένα βίντεο που δείχνει το μικρό τυρέμπορα σε ηλικία 8 ετών εδώ (προφανώς η λέξη 'τυρέμπορας' στα American Εnglish μεταφράζεται σε 'Ντίλπερ') :




Και εδώ βλέπουμε μία σκηνή από το μέλλον κατά την εργασιακή μου σταδιοδρομία ως Chief Network Engineer στην Cisco USA Ltd (το μόνο μη ρεαλιστικό κομμάτι του βίντεο είναι η καράφλα που κατά λάθος μου εχουν βάλει, όλα τα άλλα είναι καθημερινά πράματα για εμάς τους μηχανικούς) :




-Can he live a normal life?
-No , he will be an engineer.


ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ , Μεγάλη Αλήθεια...

Θέματα εκ του μη όντος ΙΙ

Για δεύτερη συνεχόμενη μέρα θα δημοσιεύσω θέμα που άπτεται της ίδιας στήλης . Έτσι , για να σας κρατάω σε αγωνία για το ποιες θα είναι οι υπόλοιπες στήλες.
Σημερινό θέμα εκ του μη όντος είναι ο γάμος ομοφυλόφιλων (ή γάμος ομοφύλων, διαφορά υπάρχει , αλλά θα γίνεται αδιάκριτα η χρήση της μίας λέξης ή της άλλης). Πριν να ξεκινήσω την ανάλυση για αυτό το θέμα , ας κάνω μία παρένθεση με μία παράγραφο.

Από μικρός πήγαινα στην εκκλησία. Ο πατέρας μου είναι ψάλτης εδώ και περίπου 55 χρόνια. Για περίπου 4,5 χρόνια ντυνόμουν παπαδάκι στην τοπική ενορία κάθε Κυριακή καθώς και σε κάθε μεγάλη γιορτή. Και αυτό το έκανα όχι επειδή με υποχρέωνε κανείς , αλλά επειδή το ήθελα εγώ ο ίδιος. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω ότι στη σημερινή "Εκκλησία της Ελλάδος" υπάρχουν πολλές στρεβλώσεις. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια περιοχή που διοικητικά υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης (Ιερά Μητρόπολις Νήσων Κω και Νισύρου) και καμία απολύτως σχέση (ευτυχώς) δεν έχει με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών . Έτσι , ποιμαντικά , είχα τόση σχέση με τον Χριστόδουλο όση και με τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας : απολύτως καμία και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό. Αναλυτικό ποστ για την εκκλησία θα γράψω μελλοντικά. Απλά να σημειώσω ότι όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις στην ιεραρχία , τόσο περισσότερο πιθανό είναι να δεις λερωμένα χέρια. Βλέπουμε κατά καιρούς τις οικονομικές ατασθαλίες των μητροπολιτών κοκ . Εχει υπάρξει καταγεγραμμένη δήλωση του Χριστόδουλου ότι 'μόνο όποιος ψηφίζει ΛΑΟΣ είναι καλός χριστιανός' και πολλά ακόμα. Αντίθετα , υπάρχουν απλοί παπάδες με τους οποίους χαίρεσαι να μιλάς. Ανοιχτόμυαλοι μορφωμένοι άνθρωποι με άποψη με τους οποίους συνήθως συμφωνώ ή κάποιες φορές χαίρομαι να διαφωνώ. Στην πραγματικότητα , αναγνωρίζω δύο εκκλησίες : υπάρχει η εκκλησία η οποία είναι αυτό το διεφθαρμένο (στην πάνω μεριά του, όσο πιο ψηλά τόσο το χειρότερο) πράγμα που βλέπουμε σήμερα και από την άλλη η Εκκλησία με ε κεφαλαίο που είναι ο λόγος του Θεού και του Ιησού Χριστού. Βασικό πρόβλημα ? Η εκκλησία σε πολλές περιπτώσεις έχει φύγει μίλια μακριά από την Εκκλησία...

Disclaimer : δεν είμαι ούτε έχω καμία απολύτως όρεξη να γίνω ομοφυλόφιλος. Μου αρέσουν πολύ οι κοπέλες και μόνον αυτές και ας μας τυραννάνε (βγαίνω offtopic), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα έχω άποψη για τα δικαιώματα μιας κοινωνικής ομάδας στην οποία δεν ανήκω , δεν επιθυμώ να ανήκω και δεν υπάρχει περίπτωση να ενταχθώ ποτέ εις τον αιώνα τον άπαντα...

Ας εξετάσουμε το θέμα μας λοιπόν. Πρώτος ο Ιησούς δίδαξε πράγματα που για την εποχή Του ήταν πρωτοποριακά . Η ισότητα των δύο φύλων ενώ μέχρι τότε οι γυναίκες θεωρούνταν πράγματα και όχι άνθρωποι , η ανεξιθρησκεία και η ελευθερία επιλογής ενώ τότε όλοι έκαναν προσπάθειες βίαιου προσηλυτισμού , η κοινοκτημοσύνη (η οποία διδάσκεται και στον κομμουνισμό , προσοχή εδώ , θα αναφερθώ μελλοντικά εκτενώς στο γιατί θεωρώ τον Ιησού τον πρώτο και μεγαλύτερο ριζοσπάστη Αριστερό στην παγκόσμια Ιστορία και γιατί θα περίμενε κανείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι να ψηφίζουν σε ποσοστά 90% το ΚΚΕ και να αντιπαθούν τη Δεξιά) ενώ τότε υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί με μεγαλύτερες αντιθέσεις ακόμα και από σήμερα , η αγάπη προς τον πλησίον και η κοινωνική αλληλεγγύη ενώ τότε μαίνονταν πόλεμοι παντού είναι μερικά από αυτά και μπορώ να συνεχίσω για πάντα μιας και η διδασκαλία Του δεν εξαντλείται ποτέ...

Έχουμε λοιπόν μία κοινωνική συμπεριφορά .Κάποιοι συμπολίτες μας προτιμούν να διατηρούν ερωτικές σχέσεις με ομόφυλούς τους . Ποια η άποψή μου για αυτό ? Υπάρχει μία ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ 10λεπτη περίπου συνέντευξη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρη Ψαριανού το Σεπτέμβρη του 2007 στους 'Πρωταγωνιστές' του Mega και τον Σταύρο Θεοδωράκη , λίγες μέρες πριν να ορκιστεί βουλευτής . Αφιερώστε 10 λεπτά από το χρόνο σας και δείτε την , πραγματικά αξίζει. Η συνέντευξη που προβλήθηκε είχε διάρκεια 20 λεπτά , αλλά δυστυχώς έχουν ανέβει μόνο τα πρώτα 10. Ευτυχώς τη διαθέτω ολόκληρη οπότε και θα την ανεβάσω σύντομα . Όταν γίνει αυτό θα γράψω σχετικό ποστ και θα λινκάρω το βιντεάκι. Με βρίσκει πρακτικά απόλυτα σύμφωνο με όλα όσα λέει στο εικοσάλεπτο εκτός από ένα-δύο σημεία τα οποία θα θίξω μελλοντικά όταν έρθει η ώρα του αντίστοιχου ποστ. Ερωτάται και για το θέμα μας . Και με την τοποθέτησή του συμφωνώ απόλυτα. Πρακτικά , θα μπορούσα να τα έλεγα εγώ αυτά που είπε και όχι ο Ψαριανός. Ας δούμε λοιπόν τι λέει (μέχρι να ανέβει το βιντεάκι σας ζητώ να πιστέψετε ότι πράγματι τα λέει αυτά , μόλις ανέβει θα δείτε ότι είχατε δίκιο που με πιστέψατε), ξεκινάει ο Θεοδωράκης :

-Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια?
-Ο καθένας είναι ελεύθερος να καταστραφεί όπως νομίζει. (γέλια). Χιούμορ είναι αυτό. Είναι απόλυτο το δικαίωμα σε οποιονδήποτε να διαλέγει με ποιον θα το κάνει. Και με ποιον θα το κάνει και πώς θα το κάνει . Δηλαδή προς Θεού. Αλλά όχι να μας αυτώσουνε κιόλας. Υπάρχει ένας ρεβανσισμός. Μέσα στα μέσα τηλεοράσεις ραδιόφωνα , θέατρο , σινεμά και τέτοια , άμα δεν είσαι λίγο γκέυ , τον πούλο , σε κόβουνε .
-Να υιοθετούν παιδιά τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια?
-Αν είναι σίγουροι ότι μπορούν να τα αναθρέψουν ελεύθερα...
-Ναι, ποιος θα το αποφασίζει αυτό?
-Έλα ντε, εμείς που κάνουμε παιδιά , ποιος αποφασίζει ότι μπορούμε ? Εγώ και η Πολυξένη ας πούμε κάνουμε ένα παιδί. Ποιος μας είπε ότι εγώ κάνω για μπαμπάς και αυτή κάνει για μαμά? Το ίδιο και ο Γρηγόρης με τον Σταύρο υιοθετούν ένα παιδί , από εκεί και πέρα ξέρω γω [δύο-τρεις λέξεις που δεν κατάλαβα] είναι θέμα... είναι δύσκολο θέμα.

Και ναι αυτή είναι η τοποθέτηση μου ακριβώς. Φυσικά και να επιτρέπεται ο γάμος ομοφυλων ζευγαριών . Να έχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα ζευγαριού . Υπάρχει πράγματι αυτός ο ρεβανσισμός όμως , μία αντίστροφη μορφή ρατσισμού δημιουργείται σιγά-σιγά. Όσο για την υιοθεσία , όσο μπορεί να κρίνει ένα σημερινό ζευγάρι ότι μπορεί να κάνει παιδί , άλλο τόσο μπορεί και ένα ομόφυλο .Πόσα και πόσα παιδιά 'κανονικών' οικογενειών δε βρίσκονται μπλεγμένα με ναρκωτικά , με τάσεις εγκληματικότητας κοκ? Πράγμα που δείχνει ότι για να πετύχει μια οικογένεια ως θεσμός δεν είναι εχέγγυο επιτυχίας η ύπαρξη ετερόφυλων ζευγαριών . Αλλά ας το ξεχάσουμε προς το παρόν το ιδιαίτερο και πραγματικά δύσκολο θέμα της υιοθεσίας. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά και ας μείνουμε μόνο στο γάμο.

Πριν απ'όλα το θεωρώ αδιανόητο σε μία πολιτισμένη χώρα του 21ου αιώνα να μην μπορεί ο καθένας να διαλέξει τον ερωτικό του σύντροφο και να μπορεί να κατοχυρωθεί και νομικά για αυτό (κοινή φορολογική δήλωση, κοινή περιουσία και ό,τι συνεπάγεται η συγγένεια πρώτου βαθμού*). Δηλαδή δεν μπορώ να φανταστώ άνθρωπο που να το αρνείται αυτό από τον συνάνθρωπό του. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να τεθεί καν ζήτημα και να μην υπάρχουν γάμοι ομοφυλων ζευγαριών , το βρίσκω θέμα εκ του μη όντος. Η ελευθερία επιλογής είναι αυτονόητο δικαίωμα . Και ακριβώς την ελευθερία επιλογής δίδαξε και ο Ιησούς και εδώ έρχεται το θέμα της εκκλησίας και της Εκκλησίας..

Σε πρώτο επίπεδο , θα περίμενε κανείς να υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο από την Πολιτεία έτσι ώστε και να μπορούν να γίνουν πολιτικοί γάμοι ετερόφυλων ζευγαριών, αλλά και όποιοι δε θέλουν να παντρευτούν να έχουν το δικαίωμα να υπογράψουν ένα σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης.. Αλλά ούτε καν αυτό δεν έχει γίνει. Το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης αφορά ετερόφυλα ζευγάρια (στυγνός ρατσισμός) και οι πολιτικοί γάμοι ομοφυλων παίζουν πρώτη είδηση λες και διαπράχθηκε έγκλημα...

(Δεν αναφέρομαι καν στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης ως επιλογή για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Το θεωρώ αυτονόητο . Εάν ένα ετερόφυλο ζευγάρι δε θέλει να παντρευτεί τί θα κάνει? δηλαδή τα εν τέλει χωρισμένα ζευγάρια που παντρεύτηκαν γιατί δεν είχαν την επιλογή του συμφώνου είναι καλύτερα από τα ζευγάρια που θα είχαν την ευκαιρία να το υπογράψουν και να δουν πώς θα τα πάνε μαζί ? Θα περίμενε κανείς η ίδια η εκκλησία να είναι η πρώτη που θα υποστήριζε το σύμφωνο ελεύθερης συμβιώσης μιας και η ελευθερία επιλογής διδάχθηκε από τον ίδιο τον Ιησού, αλλά τότε δε θα λεγόταν εκκλησία , αλλά Εκκλησία...)

Πάμε και σε δεύτερο επίπεδο. Ακριβώς με την ίδια λογική της από πάνω παρενθετικής παραγράφου , θα περίμενε κανείς η εκκλησία να είναι η πρώτη που θα υποστηρίζει τέτοιους γάμους και να είχε ήδη γράψει νέα κείμενα για το Μυστήριο τέλεσης θρησκευτικών γάμων ομοφυλων ζευγαριών .Αντίθετα διαφωνεί με τη διδασκαλία του ίδιου του Ιησού και η επίσημη θέση της είναι :

E. ΚΟΛΛΑΣ
γενικός γραμματέας Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδας

«H ομοφυλοφιλία είναι μια διεστραμμένη παρεκτροπή από του φυσικού. Είναι μία θεομίσητη μιαρή πράξη εντελώς έξω από την ακτινοβολία του χριστιανισμού. Είναι το όνειδος της ανθρωπότητας και ο μεγάλος κίνδυνος της ανθρώπινης κοινωνίας με ανυπολόγιστες επιπτώσεις. Επιφέρει συσκότιση των φύλων και εμπνέει ιδεολογίες που προωθούν την αμφισβήτηση της οικογένειας, η οποία κατά τη φύση αποτελείται από δύο ετερόφυλους γονείς, τον άνδρα και τη γυναίκα. Παρίσταται ανάγκη όπως μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα της ομοφυλοφιλίας, πολιτεία, εκκλησία και κοινωνία γενικώς, προ της διάλυσης της οικογένειας και της πολλαπλής διάβρωσης της κοινωνίας μας, να φροντίσουν ώστε να παταχθεί η μυσαρή αυτή πράξη της ομοφυλοφιλίας με τα απαραίτητα δραστικά μέτρα πριν να είναι πολύ αργά».


Τέτοιος σκοταδισμός ούτε στο Μεσαίωνα και τέτοια αφαίρεση του δικαιώματος της ελεύθερης επιλογής ούτε από τους Τελώνες και τους Φαρισαίους. Ο κληρικός αυτός προδίδει τον ίδιο τον Ιησού και αποδεικνύει ότι ο ίδιος είναι κομμάτι της εκκλησίας και όχι της Εκκλησίας, δυστυχώς... Αντί ο γάμος ομοφυλων ζευγαριών να είναι ένα απόλυτα κατοχυρωμένο δικαίωμα με την εκκλησία να μπαίνει μπροστά και να υπερασπίζεται τον κάθε διαφορετικό άνθρωπο και το δικαίωμά του να έχει προσωπική άποψη και γουστο (κατά την άποψή μου άθλιο γούστο , δεν μπορώ να φανταστώ πώς σε έναν άντρα θα αρέσει ένας άλλος άντρας , αηδιάζω και ανακατεύομαι και μόνο στην ιδέα , αλλά εφόσον του άλλου του αρέσει , δε μου πέφτει λόγος, αρκεί να μη φιλιέται σε κοινή θέα μιας και κάτι τέτοιο αποτελεί φρικιαστικό θέαμα) εμμένει σε απόψεις άλλων νοοτροπιών μακριά από το πνεύμα της Εκκλησίας...

Είναι να απορεί κανείς...


*Είναι χαρακτηριστική μία ιστορία , όπου ένας ομοφυλόφιλος είχε σοβαρό τροχαίο και ήταν στην Εντατική ετοιμοθάνατος. Μόλις το έμαθε ο αγαπημένος του , έσπευσε στο νοσοκομείο για να αποχαιρετήσει τον άνθρωπο που αγαπούσε και με τον οποίο ήταν ζευγάρι. Αλλά φευ. Η είσοδος στην Εντατική σε τέτοιες περιπτώσεις επιτρέπεται μόνο σε συγγενείς μέχρι και δευτέρου βαθμού (τυπικά και νομικά καμία απολύτως σχέση δεν είχε με τον ετοιμοθάνατο σύντροφό του) , οπότε του απαγορεύτηκε. Δεν είναι πραγματικά απάνθρωπο που για ένα κενό νόμου για κάτι αυτονόητο (νομικά κατοχυρωμένη ελεύθερη επιλογή ερωτικού συντρόφου) ένας συνάνθρωπός μας δεν κατάφερε να αποχαιρετήσει τον άνθρωπο της ζωής του ?

Θέματα εκ του μη όντος Ι

Στο πρώτο ουσιαστικά ποστ του παρόντος blog (μετά το δοκιμαστικό και το εισαγωγικό) εγκαινιάζω μία από τις 'στήλες' που σκοπεύω να διατηρήσω . Ονομάζεται "Θέματα εκ του μη όντος " και αναφέρεται σε διάφορες ειδήσεις που προκύπτουν κατα καιρούς στην Ελλάδα και επί της ουσίας δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο ύπαρξης πέρα , ίσως , από το να έχουν κάτι να ασχολούνται οι μεγαλοδημοσιογράφοι.

Επειδή έχουν υπάρξει κάμποσα τέτοια θέματα (δυστυχώς ένα από τα αληθινά τεράστια προβλήματα τούτης δω της χώρας είναι ότι ελάχιστοι μπαίνουν στην ουσία των πραγμάτων , παρά μόνο τα εξεταζουν εντελώς επιφανειακά ξοδεύοντας σχεδόν κάθε λέξη σχολιασμού τους σε αφόρητα κλισε που αναφέρονται κυρίως στο φαίνεσθαι και στις δημιουργηθείσες εντύπωσεις και όχι στο είναι) , θα ξεκινήσω από ένα παλιό.

Και αυτό είναι το θέμα της εξαγοράς του 25% του ΟΤΕ από την Deutsche Telekom . Το 20% (μείον μία μετοχή) το αγόρασε από την MIG , το 3% από το Ελληνικό Δημόσιο και το υπόλοιπο 2% συν μία μετοχή από το ΧΑΑ . Η MIG είχε μέση τιμή κτήσης του 20% (μείον μία) των μετοχών του ΟΤΕ 23,90 ευρώ και τις πούλησε στην DT έναντι 26 ευρώ τη μία , εισπράττοντας περίπου 2,5 δις ευρώ και έχοντας καθαρά κέρδη περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ λίγους μόλις μήνες μετά την έναρξη αγοράς των μετοχών του ΟΤΕ από την ίδια. Αφού λοιπόν έγινε η χρηματιστηριακή αυτή πράξη , πρακτικά σύσσωμη η αντιπολίτευση διαμαρτυρόταν και κατηγορούσε την MIG επειδή είχε κέρδη περίπου 200 εκατομμυρίων ευρώ απλά αγοράζοντας και πουλώντας μετοχές . Μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι 'αγοράσανε και πουλήσανε αέρα' και ότι υπήρξαν 'μεσάζοντες που πήραν μίζα', όπως και 'υπόγειες διαδρομές βρώμικου χρήματος', ενώ ζήτησε 'να αποκαλυφθεί η απάτη' και 'να επέμβει ο Εισαγγελέας'. Όλα αυτά φαίνονται εδώ .

Ας χωρίσουμε το ζήτημα στα δύο για να αναλυθεί πιο εύκολα. Οι περισσότεροι πολιτικοί της αντιπολίτευσης δήλωναν ότι ήταν απαράδεκτο που η MIG είχε κέρδη 200 εκατομμυρίων σε λίγους μήνες και έλεγαν ότι η υπόθεση πρέπει να πάει στα δικαστήρια.

Το ερώτημα που δεν απάντησαν ποτέ όμως ήταν το γιατί. Εφόσον αποδεχόμαστε ότι ζούμε και δραστηριοποιούμαστε σε μία κατά βάση ελεύθερη οικονομια , η αγοραπωλησία μετοχών στο ΧΑΑ , κάθε άλλο παρά παράνομη είναι . Ποιο λοιπόν ήταν το μεμπτό στοιχείο ? πού ήταν ο 'αέρας' ? απλά η MIG και ο Ανδρέας Βγενόπουλος έκαναν μία πολύ έξυπνη επιχειρηματική-επενδυτική κίνηση και κέρδισαν σε λίγους μήνες 200 εκατομμύρια ευρώ , τα οποία εν τέλει ξόδεψε η DT (μαζί με 2,3 δις ευρώ ακόμα) και εμάς λόγος δε μας πέφτει. Προς τί λοιπόν το θέμα ? πότε ποινικοποιήθηκε η ιδιωτική παραγωγή κερδών με νόμιμα μέσα ? ήταν ένα ακόμα θέμα εκ του μη όντος , αλλά μας απασχόλησε για κάμποσες μέρες. Επειδή κάποια πράγματα από Οικονομικά δόξα τω Θεώ τα γνωρίζω , αδυνατούσα να καταλάβω προς τί όλες οι δηλώσεις από τους πολιτικούς (διάβαζα και άκουγα δηλώσεις και δεν μπορούσα να καταλάβω σε τί πράγμα αναφέρονταν) , οπότε ρώτησα έναν φίλο μου που σπουδάζει Οικονομικά , ο οποίος απορούσε μαζί μου μην μπορώντας να καταλάβει και ο ίδιος (πραγματικά κάποια στιγμή είχαμε πιστέψει ότι κάτι μας είχε ξεφύγει , επειδή δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε προς τί η όλη συζήτηση και η παραφιλολογία) ποιο στοιχείο ήταν προς διερεύνηση στην υπόθεση...

Αφήνοντας λοιπόν πίσω μας το θέμα της αγοράς του 20% (μείον μίας) των μετοχών του ΟΤΕ από την DT , πάμε στο δεύτερο σκέλος, για πιθανούς μεσάζοντες και μίζες όπως είπε ο Τσίπρας. Υπάρχουν? αν ναι , ας πάει τα στοιχεία ή έστω τις ενδείξεις στον Εισαγγελέα . Αν όχι (ή εάν δεν έχει ενδειξεις/αποδείξεις ), τότε δεν μπορεί να μιλάει για το εν λόγω θέμα . Μόνο που δεν πήγε ποτέ στον εισαγγελέα και ο λόγος είναι απλός : αποδείξεις δεν είχε και ενδειξη ήταν (προφανώς) το κέρδος των 200 εκατομμυρίων ευρώ από την MIG . Με αυτή όμως τη συλλογιστική , κάθε αγοραπωλησία μετοχών με μεγάλο κέρδος είναι εξαρχής ύποπτη και πρέπει να διερευνηθεί : ακούγεται από μόνο του αστείο , δεν μπορεί να είναι τεκμήριο ενοχής η δημιουργία κέρδους, ούτε ποινικό αδίκημα η διαπραγμάτευση της τιμής των μετοχών .

Καταλήγουμε λοιπόν στο ότι και στις δύο πτυχές του θέματος , πρακτικά δεν υπήρχε τίποτα να συζητηθεί : η MIG έκανε μία έξυπνη κίνηση κερδίζοντας 200 εκατομμύρια ευρώ σε λίγους μήνες και οι πολιτικοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντέδρασαν μάλλον γιατί κάτι έπρεπε να πουν , μόνο που σε αυτή την περίπτωση δημιούργησαν (ακόμα) ένα θέμα εκ του μη όντος ...

Φυσικά το εάν είναι θεμιτό ο ΟΤΕ να διοικείται από μία ξένη εταιρία , εάν είναι ηθικά αποδεκτές οι μηνύσεις Βγενόπουλου σε πολιτικούς αρχηγούς και διάφορα άλλα θέματα που προέκυψαν είναι διαφορετικές συζητησεις και δεν εξετάζονται στο παρόν ποστ.

Το blog που απεχθάνεται τα κλισέ...

Hello World (again), όπως θα έλεγαν και οι συνάδελφοι Πληροφορικάριοι. Here we go (not again , at least not yet). Πρώτη 'επίσημη' ανάρτηση στο blog . Ας ξεκινήσουμε με ένα mini-disclaimer .

Στο παρόν blog θα γράφω σε ιδιαίτερα προσωπικό στυλ. Θα χρησιμοποιώ πολύ το πρώτο ενικό (στο γραπτό λόγο , υπό κανονικές συνθήκες , δε χρησιμοποιώ πρακτικά ποτέ το πρώτο ενικό , ενώ όταν αναφέρομαι στον εαυτό μου το κάνω στο τρίτο ενικό , ξέρω , ξέρω Ιούλιος Καίσαρας and stuff, πάντως είναι inappropriate να μιλάς στο πρώτο ενικό στο γραπτό λόγο) , θα χρησιμοποιώ πολλές και συχνά μακροσκελείς παρενθέσεις (μάλλον το προσέξατε ήδη , τις λατρεύω τις παρενθέσεις , όπως άλλωστε και ο Αλέξης Σπυρόπουλος) και αρκετές φορές πιο πολύ θα φροντίζω να διατυπώνω την άποψή μου (αναλυτικά) παρά ντε και καλά να τη θεμελιώνω σε απόλυτα στέρεα επιχειρηματα (ακριβώς το αντίθετο από ένα μαθηματικό θεώρημα δηλαδή).Όμως , προσοχή , τα απόλυτα στέρεα επιχειρηματα φυσικά και θα υπάρχουν , αλλά μιας και δε συμπαθώ ιδιαίτερα τους μονολογους παρά μόνο όταν ξεκινάω τα παραληρήματά μου (ξέρουν οι φίλοι μου) , τα απόλυτα στέρεα αυτά επιχειρηματα θα μένουν στην αφάνεια μέχρι να υπάρξει κάποια παρέμβαση από κάποιο σχόλιο. Αφήστε σχόλια , ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΟ .

Πόσο θα γράφω ? θα δείξει. Διαφωνώ με την άποψη ότι 'ο blogger πρέπει να γράφει κάθε μέρα' : ο blogger πρέπει να γράφει ακριβώς όταν έχει κάτι να πει. Μοναδικός κανόνας του blog (πέραν του στοιχειώδους της ευπρέπειας) : όχι στην υποκρισία και όχι στα κλισέ. Ήθελα μάλιστα να βάλω τίτλο της σελίδας το 'Το blog που σπάει τα κλισέ' , αλλά τελικά επέλεξα (προς το παρόν τουλάχιστον) το αγαπημένο μου μότο που αποτελέι Μεγάλη Αλήθεια της Ζωής (ΜΑΖ).

Τί θα γράφω ? κυρίως Πολιτικά , Αθλητικά (σκίζω απο πρωτοτυπία στη θεματολογία , αλλά περιμένετε να κρίνετε και το περιεχόμενο) , Τεχνολογικά (κυρίως Broadband Connections & Networking) , Μαθηματικά , θα δημοσιεύω αγαπημένα μου τραγούδια με το αντίστοιχο λινκ στο youtube , θα αναδημοσιεύω άρθρα από αγαπημένους μου δημοσιογράφους (συνήθως του Αντώνη Πανούτσου) και σκετσάκια από τον ΘΕΟ Αρκά (κυρίως από τον παντοτινά αξεπέραστο Ισοβίτη) , τίποτα περίεργο που θα πετύχω στο Ιντερνετ , καμιά μεγάλη ανάλυση της ζωής και ίσως κανα αποθεωτικά άρθρο για το Ευάκι (άφησα και εδώ για το τέλος κάτι γλυκό).

Επόμενη ανάρτηση ? μιας και βρίσκομαι στην αρχή της επαναληπτικής εξεταστικής της σχολής μου , θα δούμε. Αν δεν έχετε τί να κάνετε ρίξτε μια ματιά στο φόρουμ μας : θα βρείτε κάπου στα 4.000 ποστ μου , οπότε δε θα βαρεθείτε .

Αντε Καϊλή μας αρχή λοιπόν.