Θέματα εκ του μη όντος ΙΙ

Για δεύτερη συνεχόμενη μέρα θα δημοσιεύσω θέμα που άπτεται της ίδιας στήλης . Έτσι , για να σας κρατάω σε αγωνία για το ποιες θα είναι οι υπόλοιπες στήλες.
Σημερινό θέμα εκ του μη όντος είναι ο γάμος ομοφυλόφιλων (ή γάμος ομοφύλων, διαφορά υπάρχει , αλλά θα γίνεται αδιάκριτα η χρήση της μίας λέξης ή της άλλης). Πριν να ξεκινήσω την ανάλυση για αυτό το θέμα , ας κάνω μία παρένθεση με μία παράγραφο.

Από μικρός πήγαινα στην εκκλησία. Ο πατέρας μου είναι ψάλτης εδώ και περίπου 55 χρόνια. Για περίπου 4,5 χρόνια ντυνόμουν παπαδάκι στην τοπική ενορία κάθε Κυριακή καθώς και σε κάθε μεγάλη γιορτή. Και αυτό το έκανα όχι επειδή με υποχρέωνε κανείς , αλλά επειδή το ήθελα εγώ ο ίδιος. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω ότι στη σημερινή "Εκκλησία της Ελλάδος" υπάρχουν πολλές στρεβλώσεις. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια περιοχή που διοικητικά υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης (Ιερά Μητρόπολις Νήσων Κω και Νισύρου) και καμία απολύτως σχέση (ευτυχώς) δεν έχει με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών . Έτσι , ποιμαντικά , είχα τόση σχέση με τον Χριστόδουλο όση και με τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας : απολύτως καμία και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό. Αναλυτικό ποστ για την εκκλησία θα γράψω μελλοντικά. Απλά να σημειώσω ότι όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις στην ιεραρχία , τόσο περισσότερο πιθανό είναι να δεις λερωμένα χέρια. Βλέπουμε κατά καιρούς τις οικονομικές ατασθαλίες των μητροπολιτών κοκ . Εχει υπάρξει καταγεγραμμένη δήλωση του Χριστόδουλου ότι 'μόνο όποιος ψηφίζει ΛΑΟΣ είναι καλός χριστιανός' και πολλά ακόμα. Αντίθετα , υπάρχουν απλοί παπάδες με τους οποίους χαίρεσαι να μιλάς. Ανοιχτόμυαλοι μορφωμένοι άνθρωποι με άποψη με τους οποίους συνήθως συμφωνώ ή κάποιες φορές χαίρομαι να διαφωνώ. Στην πραγματικότητα , αναγνωρίζω δύο εκκλησίες : υπάρχει η εκκλησία η οποία είναι αυτό το διεφθαρμένο (στην πάνω μεριά του, όσο πιο ψηλά τόσο το χειρότερο) πράγμα που βλέπουμε σήμερα και από την άλλη η Εκκλησία με ε κεφαλαίο που είναι ο λόγος του Θεού και του Ιησού Χριστού. Βασικό πρόβλημα ? Η εκκλησία σε πολλές περιπτώσεις έχει φύγει μίλια μακριά από την Εκκλησία...

Disclaimer : δεν είμαι ούτε έχω καμία απολύτως όρεξη να γίνω ομοφυλόφιλος. Μου αρέσουν πολύ οι κοπέλες και μόνον αυτές και ας μας τυραννάνε (βγαίνω offtopic), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα έχω άποψη για τα δικαιώματα μιας κοινωνικής ομάδας στην οποία δεν ανήκω , δεν επιθυμώ να ανήκω και δεν υπάρχει περίπτωση να ενταχθώ ποτέ εις τον αιώνα τον άπαντα...

Ας εξετάσουμε το θέμα μας λοιπόν. Πρώτος ο Ιησούς δίδαξε πράγματα που για την εποχή Του ήταν πρωτοποριακά . Η ισότητα των δύο φύλων ενώ μέχρι τότε οι γυναίκες θεωρούνταν πράγματα και όχι άνθρωποι , η ανεξιθρησκεία και η ελευθερία επιλογής ενώ τότε όλοι έκαναν προσπάθειες βίαιου προσηλυτισμού , η κοινοκτημοσύνη (η οποία διδάσκεται και στον κομμουνισμό , προσοχή εδώ , θα αναφερθώ μελλοντικά εκτενώς στο γιατί θεωρώ τον Ιησού τον πρώτο και μεγαλύτερο ριζοσπάστη Αριστερό στην παγκόσμια Ιστορία και γιατί θα περίμενε κανείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι να ψηφίζουν σε ποσοστά 90% το ΚΚΕ και να αντιπαθούν τη Δεξιά) ενώ τότε υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί με μεγαλύτερες αντιθέσεις ακόμα και από σήμερα , η αγάπη προς τον πλησίον και η κοινωνική αλληλεγγύη ενώ τότε μαίνονταν πόλεμοι παντού είναι μερικά από αυτά και μπορώ να συνεχίσω για πάντα μιας και η διδασκαλία Του δεν εξαντλείται ποτέ...

Έχουμε λοιπόν μία κοινωνική συμπεριφορά .Κάποιοι συμπολίτες μας προτιμούν να διατηρούν ερωτικές σχέσεις με ομόφυλούς τους . Ποια η άποψή μου για αυτό ? Υπάρχει μία ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ 10λεπτη περίπου συνέντευξη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρη Ψαριανού το Σεπτέμβρη του 2007 στους 'Πρωταγωνιστές' του Mega και τον Σταύρο Θεοδωράκη , λίγες μέρες πριν να ορκιστεί βουλευτής . Αφιερώστε 10 λεπτά από το χρόνο σας και δείτε την , πραγματικά αξίζει. Η συνέντευξη που προβλήθηκε είχε διάρκεια 20 λεπτά , αλλά δυστυχώς έχουν ανέβει μόνο τα πρώτα 10. Ευτυχώς τη διαθέτω ολόκληρη οπότε και θα την ανεβάσω σύντομα . Όταν γίνει αυτό θα γράψω σχετικό ποστ και θα λινκάρω το βιντεάκι. Με βρίσκει πρακτικά απόλυτα σύμφωνο με όλα όσα λέει στο εικοσάλεπτο εκτός από ένα-δύο σημεία τα οποία θα θίξω μελλοντικά όταν έρθει η ώρα του αντίστοιχου ποστ. Ερωτάται και για το θέμα μας . Και με την τοποθέτησή του συμφωνώ απόλυτα. Πρακτικά , θα μπορούσα να τα έλεγα εγώ αυτά που είπε και όχι ο Ψαριανός. Ας δούμε λοιπόν τι λέει (μέχρι να ανέβει το βιντεάκι σας ζητώ να πιστέψετε ότι πράγματι τα λέει αυτά , μόλις ανέβει θα δείτε ότι είχατε δίκιο που με πιστέψατε), ξεκινάει ο Θεοδωράκης :

-Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια?
-Ο καθένας είναι ελεύθερος να καταστραφεί όπως νομίζει. (γέλια). Χιούμορ είναι αυτό. Είναι απόλυτο το δικαίωμα σε οποιονδήποτε να διαλέγει με ποιον θα το κάνει. Και με ποιον θα το κάνει και πώς θα το κάνει . Δηλαδή προς Θεού. Αλλά όχι να μας αυτώσουνε κιόλας. Υπάρχει ένας ρεβανσισμός. Μέσα στα μέσα τηλεοράσεις ραδιόφωνα , θέατρο , σινεμά και τέτοια , άμα δεν είσαι λίγο γκέυ , τον πούλο , σε κόβουνε .
-Να υιοθετούν παιδιά τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια?
-Αν είναι σίγουροι ότι μπορούν να τα αναθρέψουν ελεύθερα...
-Ναι, ποιος θα το αποφασίζει αυτό?
-Έλα ντε, εμείς που κάνουμε παιδιά , ποιος αποφασίζει ότι μπορούμε ? Εγώ και η Πολυξένη ας πούμε κάνουμε ένα παιδί. Ποιος μας είπε ότι εγώ κάνω για μπαμπάς και αυτή κάνει για μαμά? Το ίδιο και ο Γρηγόρης με τον Σταύρο υιοθετούν ένα παιδί , από εκεί και πέρα ξέρω γω [δύο-τρεις λέξεις που δεν κατάλαβα] είναι θέμα... είναι δύσκολο θέμα.

Και ναι αυτή είναι η τοποθέτηση μου ακριβώς. Φυσικά και να επιτρέπεται ο γάμος ομοφυλων ζευγαριών . Να έχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα ζευγαριού . Υπάρχει πράγματι αυτός ο ρεβανσισμός όμως , μία αντίστροφη μορφή ρατσισμού δημιουργείται σιγά-σιγά. Όσο για την υιοθεσία , όσο μπορεί να κρίνει ένα σημερινό ζευγάρι ότι μπορεί να κάνει παιδί , άλλο τόσο μπορεί και ένα ομόφυλο .Πόσα και πόσα παιδιά 'κανονικών' οικογενειών δε βρίσκονται μπλεγμένα με ναρκωτικά , με τάσεις εγκληματικότητας κοκ? Πράγμα που δείχνει ότι για να πετύχει μια οικογένεια ως θεσμός δεν είναι εχέγγυο επιτυχίας η ύπαρξη ετερόφυλων ζευγαριών . Αλλά ας το ξεχάσουμε προς το παρόν το ιδιαίτερο και πραγματικά δύσκολο θέμα της υιοθεσίας. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά και ας μείνουμε μόνο στο γάμο.

Πριν απ'όλα το θεωρώ αδιανόητο σε μία πολιτισμένη χώρα του 21ου αιώνα να μην μπορεί ο καθένας να διαλέξει τον ερωτικό του σύντροφο και να μπορεί να κατοχυρωθεί και νομικά για αυτό (κοινή φορολογική δήλωση, κοινή περιουσία και ό,τι συνεπάγεται η συγγένεια πρώτου βαθμού*). Δηλαδή δεν μπορώ να φανταστώ άνθρωπο που να το αρνείται αυτό από τον συνάνθρωπό του. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να τεθεί καν ζήτημα και να μην υπάρχουν γάμοι ομοφυλων ζευγαριών , το βρίσκω θέμα εκ του μη όντος. Η ελευθερία επιλογής είναι αυτονόητο δικαίωμα . Και ακριβώς την ελευθερία επιλογής δίδαξε και ο Ιησούς και εδώ έρχεται το θέμα της εκκλησίας και της Εκκλησίας..

Σε πρώτο επίπεδο , θα περίμενε κανείς να υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο από την Πολιτεία έτσι ώστε και να μπορούν να γίνουν πολιτικοί γάμοι ετερόφυλων ζευγαριών, αλλά και όποιοι δε θέλουν να παντρευτούν να έχουν το δικαίωμα να υπογράψουν ένα σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης.. Αλλά ούτε καν αυτό δεν έχει γίνει. Το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης αφορά ετερόφυλα ζευγάρια (στυγνός ρατσισμός) και οι πολιτικοί γάμοι ομοφυλων παίζουν πρώτη είδηση λες και διαπράχθηκε έγκλημα...

(Δεν αναφέρομαι καν στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης ως επιλογή για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Το θεωρώ αυτονόητο . Εάν ένα ετερόφυλο ζευγάρι δε θέλει να παντρευτεί τί θα κάνει? δηλαδή τα εν τέλει χωρισμένα ζευγάρια που παντρεύτηκαν γιατί δεν είχαν την επιλογή του συμφώνου είναι καλύτερα από τα ζευγάρια που θα είχαν την ευκαιρία να το υπογράψουν και να δουν πώς θα τα πάνε μαζί ? Θα περίμενε κανείς η ίδια η εκκλησία να είναι η πρώτη που θα υποστήριζε το σύμφωνο ελεύθερης συμβιώσης μιας και η ελευθερία επιλογής διδάχθηκε από τον ίδιο τον Ιησού, αλλά τότε δε θα λεγόταν εκκλησία , αλλά Εκκλησία...)

Πάμε και σε δεύτερο επίπεδο. Ακριβώς με την ίδια λογική της από πάνω παρενθετικής παραγράφου , θα περίμενε κανείς η εκκλησία να είναι η πρώτη που θα υποστηρίζει τέτοιους γάμους και να είχε ήδη γράψει νέα κείμενα για το Μυστήριο τέλεσης θρησκευτικών γάμων ομοφυλων ζευγαριών .Αντίθετα διαφωνεί με τη διδασκαλία του ίδιου του Ιησού και η επίσημη θέση της είναι :

E. ΚΟΛΛΑΣ
γενικός γραμματέας Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδας

«H ομοφυλοφιλία είναι μια διεστραμμένη παρεκτροπή από του φυσικού. Είναι μία θεομίσητη μιαρή πράξη εντελώς έξω από την ακτινοβολία του χριστιανισμού. Είναι το όνειδος της ανθρωπότητας και ο μεγάλος κίνδυνος της ανθρώπινης κοινωνίας με ανυπολόγιστες επιπτώσεις. Επιφέρει συσκότιση των φύλων και εμπνέει ιδεολογίες που προωθούν την αμφισβήτηση της οικογένειας, η οποία κατά τη φύση αποτελείται από δύο ετερόφυλους γονείς, τον άνδρα και τη γυναίκα. Παρίσταται ανάγκη όπως μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα της ομοφυλοφιλίας, πολιτεία, εκκλησία και κοινωνία γενικώς, προ της διάλυσης της οικογένειας και της πολλαπλής διάβρωσης της κοινωνίας μας, να φροντίσουν ώστε να παταχθεί η μυσαρή αυτή πράξη της ομοφυλοφιλίας με τα απαραίτητα δραστικά μέτρα πριν να είναι πολύ αργά».


Τέτοιος σκοταδισμός ούτε στο Μεσαίωνα και τέτοια αφαίρεση του δικαιώματος της ελεύθερης επιλογής ούτε από τους Τελώνες και τους Φαρισαίους. Ο κληρικός αυτός προδίδει τον ίδιο τον Ιησού και αποδεικνύει ότι ο ίδιος είναι κομμάτι της εκκλησίας και όχι της Εκκλησίας, δυστυχώς... Αντί ο γάμος ομοφυλων ζευγαριών να είναι ένα απόλυτα κατοχυρωμένο δικαίωμα με την εκκλησία να μπαίνει μπροστά και να υπερασπίζεται τον κάθε διαφορετικό άνθρωπο και το δικαίωμά του να έχει προσωπική άποψη και γουστο (κατά την άποψή μου άθλιο γούστο , δεν μπορώ να φανταστώ πώς σε έναν άντρα θα αρέσει ένας άλλος άντρας , αηδιάζω και ανακατεύομαι και μόνο στην ιδέα , αλλά εφόσον του άλλου του αρέσει , δε μου πέφτει λόγος, αρκεί να μη φιλιέται σε κοινή θέα μιας και κάτι τέτοιο αποτελεί φρικιαστικό θέαμα) εμμένει σε απόψεις άλλων νοοτροπιών μακριά από το πνεύμα της Εκκλησίας...

Είναι να απορεί κανείς...


*Είναι χαρακτηριστική μία ιστορία , όπου ένας ομοφυλόφιλος είχε σοβαρό τροχαίο και ήταν στην Εντατική ετοιμοθάνατος. Μόλις το έμαθε ο αγαπημένος του , έσπευσε στο νοσοκομείο για να αποχαιρετήσει τον άνθρωπο που αγαπούσε και με τον οποίο ήταν ζευγάρι. Αλλά φευ. Η είσοδος στην Εντατική σε τέτοιες περιπτώσεις επιτρέπεται μόνο σε συγγενείς μέχρι και δευτέρου βαθμού (τυπικά και νομικά καμία απολύτως σχέση δεν είχε με τον ετοιμοθάνατο σύντροφό του) , οπότε του απαγορεύτηκε. Δεν είναι πραγματικά απάνθρωπο που για ένα κενό νόμου για κάτι αυτονόητο (νομικά κατοχυρωμένη ελεύθερη επιλογή ερωτικού συντρόφου) ένας συνάνθρωπός μας δεν κατάφερε να αποχαιρετήσει τον άνθρωπο της ζωής του ?